Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Gönlümdeki anahtarın sahibi sensin

Bir diyardan bir yâre, hayalim de sensin

Sendedir sakladığım bütün nice sırlar

Sır sensin, sırdaş sensin, hasret sensin...

neyden kaçtığımı hiç unutmadım.

ancak nereye vardığımı biliyorum. bi' gün bi' yola çıktım. yol arkadaşıma öyle inanıyorum ve güveniyorum ki yol yormayacak ...

Her şey o kadar siyah ki öyle zifiri ki odalarım,

içimin sensiz odaları.

Hiçbir sokağın lambası yetmiyor aydınlatmaya.

Henüz hiçbir renk dönüşmedi gün ışı...

İçimden geçen onca şeye rağmen

Boğazım düğüm düğüm

En korktuğum şey kalemimin ucunun düğümlenmesi

Ama ellerim aceleci aceleci kalemi aldı eline

Bir şeyle...

Çoğumuz onu babası Ahmed Cevdet Paşa'dan, öğretmeni Ahmet Mithat Efendi'den bilmekteyiz. Ruhu ve kıyaslanamaz kişiliğiyle tanıyanımız pek azdır. Kendisi Türk...

gök telâşına büründüm

defîne aradığım yer vîrâneyken

nasıl böyle umutla var olabildim tanrım

yıkıntılar arasında kalmayı göze alıp

bunun böyle olmayacağı...

Film 1942 yapımıdır ve siyah-beyazdır. İkinci dünya savaşı zamanında geçen bir aşk filmidir. ABD Film Enstitüsü tarafından 2002 yılında tüm zamanların en iyi...

Burada duruyorum. 

Yüksek burçlarında, taştan kalemin. 

Göze çarpan kara boşlukta,

Utana sıkıla, bir 'hoş geldin'i parlatıyorum.

Yalnızlığıma korkuluk ol...

Tanrı cevapsız bırakıyor sorularımı

Bir umudun ardından koşarken kanayan dizlerim

Ve parçalanmış avuçlarımla

Hayatımın savruk parçalarını topluyorum

Yürü...

Günlerdir meczubuyum, içimdeki boşluğun,

Bir ümit bahsi midir, yoksa bir kayboluşun?

Göklerden geliyorum, neyim varsa sağanak,

Bu kaybetmek değil, gönül a...

Neden karşımızdaki insanı sürekli değiştirmeye çalışırız? Neden kendi istediğimiz hayatı ona da dayatırız? Bu bizim eksikliğimizi giderme şeklimiz midir, yok...

Sevgili anne ve babalar,

Her ebeveyn evladının kahramanı olmak ister (çocuk da ebeveyninin bir kahraman olmasını ister) ancak kahraman; herhangi birinin içi...

Sensiz de yürüyebiliyorum elbette evimin yolunu,

her seferinde daha kestirme patikalardan geçerek.

Sensiz de geçebiliyorum köprülerden

üstelik korkulukla...

Sanki her şey adilmiş gibi hayat bizden de adil olmamızı ister. Yani yaşamadığımız bir şeyi yaşatmamızı ister. Ama bizim bahçelerde adelet suları hiç dökülme...

Şimdi bu bitti ya...

Başlamamış her şey geç kalır bana inat.

Benim zamanım yok. Ölü bir yaprağın anıları benim tarihime tecavüz ediyor.

Tüm bildiklerim mu...

Kimdi bu Sonya?

Esmerdi Sonya, gözleri yeşile çalan koyu elaydı. Çakmak çakmak bakardı. Küfür ederdi sinirlendiğinde. Sinkaflı küfürler, ana bacı dinlemeden...