Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Tozlu rafları olan ücra bir evin içinde kalmış

Unutulmuş hikayelere merak salmış

Bırakılmış düşünceler de yanmış

Aşksız bir adamın aklını okudum

Ulaşamad...

Ayırasım var ruhumu bedenimden

Karışacak kan ile irin

Yapışacak bir yafta

Ulaşacak abdal mevzilere

Yakasım var kara bahtımı

Ulaşasım var çöllere

Tıpkı ...

Şehirleri, insanların hırçın telaşesini, insan yüzlerinden hayatlarının vurulmuş hengâmelerini izlemek ve sindirmek varoluşu. Hayatın dize getirmeye çalıştığ...

“Kendi kendime konuşmak beni yenilgiye uğrattı. Sesim çıplak duvara yansıyıp durdu, yüzüme bile vurmadı yalnızlığımı. Senin kahkahalarını dinlemeye öyle alış...

Hep bir şeyler edinmek ister hayatımızı bunlara adarız. Bu kocaman dünyada canlı cansız birçok yoldaşımız vardır ama içimizde oluşan o derin aidiyet ihtiyacı...

Bazen sadece kendim gibi olabildiğim bir yerlerde yaşamayı çok isterdim. Kendim gibi olabileceğim ve yargılanmayacağım bir yerde olmak nasıldır acaba? Ben ol...

Bir şeyler hafifledi içimde... Kabulleniyorum sanki...

Neyin nasıl vuku bulacağını bilemeyiz, dolayısıyla bir şey oldu diye veya bir şey olmuyor diye üzülme...

"İnsanları sevebilmek, onlarla baş edebilecek yöntemleri geliştirebilmeyi gerektirir. Bununla kastedilen, karşımızda düşmanlar varmışçasına geliştirilecek sa...

İnsanı insan kırdı yüzyıllardır. Hepsinin ders alınası bir hikayesi vardı. Kıranın da kırılanın da... Her hayat kendi içinde yaşadı sınavını, adil olup olmad...

Kendi umutlarımın katiliyim ben. Sessizce işlediğim son cinayet, gözlerimden aşağı ittirdiğim gözyaşlarımdı. Dudaklarımın arasından süzülüp yok oldular. Ve s...

Ne derdi bilir misin şair?

Dağlarda çelik çomak oynarken

Temsil misal çocuk olmak...

Sırtında kepenek,

Elinde değnek.

Tutturmuşken bir türkü sevdaya,

K...

Ciltli koca koca defterlere kendimi ve zihnimi, ruhumun hissettiklerimi sızdıran her bir çatlağını yazıyorum. Ne yaparsam yapayım figüranmışım gibi, kendimi ...

yolda yürürken insanların gözlerinin içine baktım, metroda karşımdaki teyzeye baktım. onlar da baktı. baktılar bakmasına ama göremediler. görmediler. yardım ...

Huzurumun kıyısına oturmuşum, vuran cesetleri sayıyorum. Kanın ağırlığı var havada. Meltemler korkudan kaçmış, yaprak kımıldamıyor. Ben kıvranıyorum. Gözleri...

Her şeyde "ben" diyen insan bomboş bir çuvaldır. Çuvalın ağzı da sıkıca bağlıdır ki aman içeri "ben"den başka giren olmasın.

Hep onun dedikleri doğrudur. O ...