Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Kalp atışı yaprakları ağacın köprü üstünde
Uzanıyor denize doğru
Öylece bekliyor.
Nefes alıyor...
Anlıyor...
Anlatamıyor...
O içini yakan kürtajdan sonra 2 ay geçmişti. Yaraları çoktan kapansa da acıları daha dinmemişti. Yine de kendisine tanıdığı bu ikinci şans için umutluydu. Bi...
Şimdi bir akşam inmiştir göğsümün ortasına
Kısılmıştır sesim daralmıştır nefesim
Kaç yalnızlık bırakmışsam karanlığın sofrasına
O kadar parçalanmıştır gö...
inançsızlık bulanmıştı tenime,
kanayamıyordum bundandı acizliğim
hatırlardım kanayabilmeyi buruk gururumla,
seni görmeden daha camın buğusunda.
insan ina...
Ben sana harika şiirler yazamam. Hiçbir dağı delemem. Şarkıların o yüksek tonuna ulaşamam. Detone olurum. Cızırtı yaparım. Olağanüstü vaatler veremem. Etim b...
Hadsiz, sınırsız ve yoksun geçen bir ömür
Bata çıka geldik yaşamın ortasına
Fahişe hayatımın zevki ne ki
Hem acı hem matem ayağıma serilmeli
sıradanlaşmış bir hikâye koynumda
içinde sıradan korku olan
sıradan bir kalp olan
sıradanlaştığının farkında olmayan
sıradan insanlar...
sıradan bir ge...
Rutubet enstrümanlı yeşil oda,
Altın çatlakları dünyamın,
Nefret ile doludur her zerresi,
Hem içtiğim şarabın,
Hem yediğim dayağın.
Ne anlatır, ne anlat...
Beyhude bir yalnızlık geziniyor tüm damarlarımda
Yüzünü de şimdilerde ne yapsam pek seçemiyor gibiyim
Sinsi bir düşman, sakin bir dost, kara bulut gibi ard...
Yalnızlığın kalabalığında kaybolmuştum
İnan hiçbir anlamı yoktu varoluşunun
Evet belki çok yorulmuştum, ama olsun
Tek başıma da geçebildim bu yokuşu
İlk ...
Bazen ağlamak ister de insan
Bir damla akmaz gözlerinden
Sanki içinde caglayan nehrin
Tam önüne set çekmişler gibi
Bazen gitmek ister de insan
Ki...
acının tebessümü değil tatlı olan
hatıraların silinmesiyle geçer zaman
iyi miydi kötü müydü diye anlamadan
yalnızca bakakalır yalnız kalan
varla yok aras...
karşılıksız da yaşanırdı bana kalsaydı
sevgimdi ağır olan katlanılmazdı
yetmedi yine de benliğim kaldı
onu da alsaydın yine susardım
kendimden vazgeçeb...
Denize açılan sokaklar istiyorum Ester,
Kıvrımlı dalgaların mavinin saçlarına düştüğü,
Gökyüzünün güneşle dost olduğu zamanlara...
Denize açılan sokaklar ...
yüzlerce ses duyuyorum yalnızlığımda,
görüyorum sokağıma üşüşen gölgeleri ay ışığında,
geceleri sahneye çıkan ruhuma sorduğumda,
ne gözyaşı akıtır ne de b...
Önce bir sessizlik kaplar yüreğimi. Boğulacak gibi... Hapsedilmiş okyanusa... Bulanık görüntüler... Havada süzülür misali hafiflik sarmalar bedenimi. Yosunla...
Çullanmış üzerime,
Bir yığıntı
Düşünce.
Gözlerim bir arayış
İçerisinde
Bilememek...
Bilinmezlik...
Kendini artık
Tanıyamamak
Sanırım kendimi
Arıy...
Zerresine tahammülüm yok dünyanın,
Midemi bulandırıyor döngüsü zamanın,
Üstelik başka ne işi vardır yem olmaktan, samanın?
Neden saklamalıyım samanı, için...
Uzun zamandır tek bir kitabın dahi kapağını açmamış biri olarak salt yalnızlığın yalnız olmaktan haz almayan biri için ne kadar zor olduğunu anlatabilirim he...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok