Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bir geceyi doğuruyorum aydınlığa
Bir umudu besliyorum ardım sıra
Bir kediyi besliyorum insanca
Bir güle evriliyorum, değil artık gonca
Mana aramıyorum ar...
Umut suyun ağrısıdır
Gündüzleri çoğalır derdin
Beni affet geceden düştüm dün
Karanlık yerlerim ağrıyor
Sevinçse gelip bağdaş kurdu
Gözlerindeki filme
H...
Gece ikiden sonra verilen kararlar her zaman yanlış olmaz
Gece saat ikiyi iki kere çarptığı anda günah da olmaz
Gördüm elini, bu sefer büyük oynadım
Ve kı...
Gecenin bir yarısı nefesim kalbime sığmazken
Uğurladım seni
Eksik hissettirdiğin her bir yanımı tamamlamaya çalışırken
Uğurladım
Yanımdan
Seni
Uyku...
masanın üzerindeki ekmekten bir parça koparıyorum karnımı doyurabilmek için.
pek iyi... karnımı doyurabiliyorum. ya ruhumu?
ruhumu doyurmanın bir yolu var...
Güneş ufukta sessizce kendini yitirirken yıldızların gösterisi başlıyordu memleketimin tepesinde. Bu eşsiz gösteri sadece benim dikkatimi çekiyor olmalıydı. ...
Yan odadan gelen çıtırtıyla irkildim. Kentliler olsa kalkıp kontrol ederdi. Bana göre korkulacak bir şey yok. Belki acemi bir hırsız belki de körkütük sarhoş...
Hayatın kadınıdır Jülide.
Koparılmış bir çiçek,
Kuytulara atılmış,
Ağlayan bir çift yeşil göz.
Travmatik bir haykırış,
Avazın çıktığı kadar bir imdât se...
Geceler doğuruyor gündüzlerim,
Zifiri kara geceler,
Hüzün ve keder dolduran,
içmek için
Kadehimi ve yahut kaderimi…
ağaçlar tutar gökte bulutları gündüzleyin,
geceleyinse hissimden misineler..
ay’a iç bağlarken geceleri,
nereye sürsem, oraya yuvarlanır gibi..
ve orada ...
Neye, kime bu kadar kırgınsın ruhum? Neden hiç geçmeyecekmiş gibi hissediyorsun? İyileşmek isterken ve bunun için az da olsa çaban varken niye kalbinin derin...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok