Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
Yarım kalmış öykünün sonunda anlıyorum, çiçekler güneşle güzeldir
Gerçekleştirmeden hayallerimi ve amaçlarımı biliyorum, çiçekler solmadan güzeldir
Gün baş...
İçimdekileri bir yerlere yazınca çok rahatladığımı fark ettim bugün. Yenilenip tazelenmemin yolunun yazmaktan geçtiğini hissettim her bir yerimde. Sanki ben ...
Güneş tam tepemdeyken ve kollarımı polar battaniyeye sarmış otururken bile, üşüyorum. Günlerdir sayfalarını karıştırmamı bekleyen kitabım her zamanki köşesin...
Sevecek nemiz kaldı?
Kırıla kırıla affedecek nemiz kaldı?
Bıkmışız, yorulmuşuz zorlamaktan
Bir başına yalnız, kaç nefesimiz kaldı?
Kusurlarıyla bütündür insan
bazen ağızdan çıkan
yanlış telaffuzla
bazen de sebepsiz deli gülüşlerle atar kendini dışa
Kuşa uçmak verilmiş evvelden ahire...
Yeniden ben olmaya korktuğum bir gün daha. Olamıyorum nedense. İçimde bir korku, bu korku yadırganmaktan değil. Asıl benden korkmak. Ya gerçek benliğim mantı...
Zaman mıydı gerçekten sorun olan yoksa akış hızı mı? Aslında aynı hızla akmıyor mu? Sanırım biz bir şeyleri yakalamayı beceremedik. Orada olduklarının bile f...
Rüyamda kumara bulaşıyorum. Aşkta kazandığım için doğal olarak kumarda kaybediyorum. Mafyalara Borçlar Hukuku anlatıyorum. "Bakın kumar borcu eksik borçlarda...
Bazı güzel duyguları kaldıramadığımı hissediyorum. Her gecenin ayazını hüznümle örtebilirken mutluluğu nasıl yaşayacağımı kestiremiyorum. Korku değil bu hep ...
Düşüncelerinizden korkar mısınız? Ben korkarım. Hani bazen neyi düşüneceğinizi bilemezsiniz ya, düşünseniz bile neyin doğru olup olmadığına karar veremezsini...
Işıklarının arasında kaybolduğum bu yaşam beni benden alıp tüketiyor.
Hayatıma, varlığına anlam veremediğim insanlar sıkıştırarak beni kendi hayatımda tutsa...
Perde aralanır, penceremin ötesindeki sabah 6 buzulluğu, odamın sarı sıcak ışığına meydan okur. Bu kadar huzur dolu bir odada içim nasıl böyle sıkkındı? Dışa...
Arkanda bırakman gereken insanlar var artık. Kendi hayatlarında başka evreye geçmiş insanlar. Senin içinde hala o eski halleriyle yaşayan insanlar. Ne kadar ...
Düşüncelerinizden korkar mısınız? Ben korkarım. Hani bazen neyi düşüneceğinizi bilemezsiniz ya düşünseniz bile neyin doğru olup olmadığına karar veremezsiniz...
Şehirleri, insanların hırçın telaşesini, insan yüzlerinden hayatlarının vurulmuş hengâmelerini izlemek ve sindirmek varoluşu. Hayatın dize getirmeye çalıştığ...
Geçmiş sıkıntılarımı yazdığım notları okurken o sıkıntılar ne kadar da uzak ve benden bağımsız geldiler. Sanki o duyguları ben yaşamamışım ve üzülen ben olma...
Bir kapı var. Çok uzakta, göremiyorum bile. Yaklaşmaya çalışıyorum, koşuyorum, koşuyorum, kollarımı uzatıyorum. Orada biliyorum, tam karşımda durmakta. Ama g...
Ciaron, "Çürümenin Kitabı" adlı eserinde "bir intihar edememe hali" diyor yaşadığımız şu evreye. Dünyanın içinde bazılarımız, diğerlerinden uzak, farklı. Bur...
Az önce okuduğum öyküde şöyle diyordu: "İlişkilerde bir taraf mutsuzsa diğer taraf da mutsuzdur. Eğer böyle bir şey yoksa ortada ilişki yok demektir." Bu söz...
Anlamını yitirmiş anlam gibi başıboş vaziyette fink atıyorum dünyada, karışanım, edenim hiç mi hiç yok. Ucu bucağı belli olmayan, -belli belirsiz aralıkla uğ...
Hava soğuk ve yağmurlu, günlerden cumartesi. Balkondan dışarıyı izliyorum, her şey kendi olağan akışında kaybolup gitmiş, yitirdiğimiz kelimelerin kafamızın ...
Usulca vurmuyor artık gecenin tenhası
Çatlamış penceremden içeriye
Olsun, yokluğun bile bir başka güzel
Merhametsizliğin bana merhamet eder
İflah olamaz,...
Unutmak da böyleydi işte... Kurşun kalemle bastıra bastıra yazdığın hikâyeyi silgiyle silmek gibi. Hani hiçbir silgi tam silemez ya, izi kalır... Kelimeleri ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok