Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
Kendimden ötesi yok biliyorum
Olduğum yerde nefesimi sayıyorum
İç çekişler ve uzun nefes verişler
Ciğerlerim büzüşüyor içeride
Hissediyorum
Omuzlarım ç...
Arkadaşlar maalesef benden bir şey olmuyor. O yüzden ne çalışmanın ne yaşamanın önemi var. Bir insan kendine hayrı olmazsa nolur diye çok sordum. Ama maalese...
Nefret, nefret olmamalı
Söylenen sözler böyle kalmamalı
Ben değilim, sensin
herkes beni böyle bilsin
nereye kadar gidecek bu insanların cahil egoları, onları tek çırpıda silemeyeceğimi düşündükleri için mi bana karşı üstten bakan tavırları. güldüğüm ve altta...
Güzel gözlü kızım
Dikkatli gel
Benim gecem soğuktur
Karanlıktır
Öyle hemen dalma benim boşluğuma
Üşürsün
Korkarsın güzel kızım
Sever misin beni
Korku...
Bazen kendimi Frankeistein'a benzettiğim oluyor. Oradan buradan toplanmış üslubum, biraz "Bugün ne giyeceğim?" aptallığından kaçış-"İnsan giyinmeyi bilmeli."...
Dokunamıyorum kendime, ne kadar kaçmak istesem de baktığımda dalıyor gökyüzüne anılarım. Nerede ne yaşadım? Hangi ekmeğin ununda ufalandım da gezdim? Nereden...
....
Sebep olarak görmediğim şeyler sebebim oluyor ve günün sonunda beni tüketiyorlar...
Nasıl yapmalı, nasıl kaçmalı bilmiyorum. Bildiğim tek şey uyumak, ...
Ne ara oldu da içimdeki bu insana evrildim hiç bilemiyorum. Bazen öyle haftalarım oluyor ki -ekseriyetle son zamanlar- değil 7 gün 700 gün sürüyor gibi dehşe...
Şu bilgiyi okuyorum: İtalo Calvino, geçirdiği beyin kanamasından sonra Siena'da Santa Maria Della Scala Hastanesinde ameliyat edilmiş, ameliyattan bir süre s...
Asla sahip olmadığın şeyler için üzülme!
Kısmetinde varsa, onlar seni bulur zamanı gelince...
Her şey gelip geçici ey gönül.
Bak az önce aldığın nefes dah...
Daha fazla içilseydi, daha fazla anlatırdım, şimdilik bu kadarını anlatabilmiş olmamla avunalım.
*
İtiraf edeyim; birkaç zamandır onun hakkında değil, onun...
Bir arkadaşım eski fotoğraflarıma, yazdığım yazılara bakamıyorum demişti. O zaman hiç anlamamıştım, saçmaydı çünkü.
İnsan nasıl olurda kendine, eski haline ...
Hiç gelmeyecek bir an için geçirilen zamanın sancısını sesinde, parmak uçlarında ve yüzünde hissediyordu. Baktığı her yerden göz merceğine ulaşan ışık huzmel...
Belki de yazmaktır uzak.
Karalarken düştüğün tuzaktır, uzak.
Kalk, gidiyoruz kendimizden kendimize.
Ne oluyorsa, bize.
Bir bıkkınlık bir arayış, sonr...
İnsanı insan yapan nedir?
Gerçekten var olması mı? Her şeyi akledebilmesi mi? İliklerine kadar acı çekmesi mi? Duygularını hissedebilmesi mi? -hangi duygula...
Bir parçası eksik yapboz gibi hissetmek konuşuluyor masalarda. Fakat bu yapbozun tek bir parçası var. Ne fotoğrafı tahmin edebiliyoruz ne de tamamlanmak için...
O ilk güne götür beni. Seni tanıdığım güne bırak. Gülüşün ukde kalsın içimde. Keşkelerim güzel olsun sana dair. Bir daha hiç karşılaşmayalım. Tanıştığımıza m...
Benim asıl ben halim kendi gönlümün duvarlarının ardında kaldı.
Biliyorum nedeni, daha fazla acı çekmek yara almak istememek.
Aziz, sen ne hata yaparsan ...
Sarı bulaşık bezi gibi hissediyorum. Bir şeylerin temizlenmesine yarayan ama bir şeyleri temizledikçe kendi de kirlenen, insanların iğrenerek dokunduğu halde...
Ben ne dedim sana öyle ya...
"Bana düzgün cevaplar ver ki sana insan gibi davranayım, iki avuç yemek bekleyen bir köle gibi değil"
Bu laftan sonra ikimiz...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok