bimuallime

belirsiz kaçışlarda ne buldum

ortasında tüylerin narince ürperdiği arzuyla

ne anladım suya batırmaktan kelimeleri

nerde kopuyor yanılgıların dillerini...

bu benzersiz sezgi

içime atsız bir savaşçı gibi bırakıldı

gitmenin ve dönmenin

kalmaklarla döngüde

en saltanat düzenini kurmak istedim aramızda

s...

her saatin köşe çıkmazlığına

payıma hulyâlı bir yenilgi döşeyen ey

senin adınla

etime mıhlanan ayeti, gözümden uzak olana kurban ettim

aynı cümlenin zik...

“sakın bağışlama

beni”

gidiş vaktidir, tekil gözlü acemi çocuğum

seni zor tanıyorum

çift gözlü ve körsün bu kez

ben giderken

veya sen

kim bili...

aldın da burktun köşesini kırmızı dudağın

soluk griye belenmiş bu devri

aldan kaftana sokmaya çalıştın

burnunu, kan çıkan bozgundan çıkarttılar

sen kafan...

kafamı şu yana büken ahengin düşmanıyım

bağrımın ödünü kopartan o bükülüşün

ruhuna kadeh tutturmaya çalışan haylazlığımın

düşmanıyım

gövdemi başka, fikr...

tılsımlı sözcükleri, mabedin göğsüne zeytin ağacı suretiyle diktim

*

bu ellerle diktim

sâbitsiz kelâmın zikrini

ebediyyen surete mıhlayan

tılsımlı söz...

iki yerinden kancaya takılmış

başka kuytulara hayran başkalıklarla

iki yerinden eksiltilmiş bu günahı

öfkenin gözlerine adadım

ne sen, ittirip unutmanın ...

yüzüme varan bu eskimiş bakışla, ezelden aşinayız birbirimize

kendime alışamadığım an

üşüyen ve titreyip sokulan dişlerime

evime sokulan, fikrime dadanan...

affetim o susuşu

evin ince yollarında

ellerimi ince ince kesen

adayarak bu yıkıcı düşü solguya

canımı kalınca hakkın tahtalarına

sözlerimi kiremit ...

neyim bilmem ki,

bir sürgünün solmuş ve çatlak dudaklarıyım belki

gömülü yatan saraylar ortasında

rastgele kıvranışlarla şüphelere sokulan

kendini soru...

dilsizliğime çiğ çiğ düşmüş kıyametlerden ve

gecenin suretini kadehlere paylayan ellerimden

ürkünç, dargın bir dehliz gibi dikilişimin bozgununa birkaç cüm...

er geç savaşacaktım bu özlemle

bir eylül günü damarlarımı

yorumsuz bir suskunlukla boyayan

ürkmekle boşalan kelimeler

yetmeyecekti bu varlığı sürdü...

sen miydin cevher-i ruh

sen miydin içimi titreten dehşet

bir çıldırış basıyor yüzüme

ruhumun rengini kaptırdığım

tutsak bir bahar döngüsünü

dişleyerek g...

öfkem, doldukça kendi nasibine taşan

vahşet bir gürgen köküdür

kimse kalmadı masalara sığan sözcükleri

kimse kalmadı bunun için çabalayan

dönen bir tek...

eşitken ve hiç eşit olmamışken gözlerle

hırpalarken günışıltısı, içışıltımı

yeniden ölümlere şartlanmasın

öğüdüm ve kılıcı öğütten başımın

kubbesinden s...

bugün hâfir-i kabr oldum kendime

siyah peçelere ilişmiş kadife çiçekleri

aynalara düşmanca sokulan dudak kıvrımlarım

toprakların ve denizlerin kıskanç ülk...