Onur Berkay Yapıcı

yürüyorum

her yer "ahmakıslatan"

ketum bir öykü çekiyor gözüm

pembe panjurları olmayan

gölgede

biraz serin bir rüzgâr

ama ne elde papatya

ne gözde yaş...

Çağlayarak akan nehirdeki suyun

İnsanı yürüdükçe aşındıran yolun

Yağmurları gökte gezdiren bulutun

Ve damarlarımdaki duru sıvının

İnanmıyorum artık beni ...

Bu duvarları sen ördün buraya

Betonun soğuğuna da razıydın

Daha pişmemiş tuğlaya da

Kimse zorlamadı seni senden başka

Gece gelenleri sen mi çağırdın

Bu ...

Ankara ayazından geçmiş ruhum,

kendimi ait hissettiğim ve gönlümün ücra köşesinde,

durmayacakmış ellerinden düşen giryelerin,

matlaya adını yazdım, beşerd...

yorgunluktan kasıt nedir şimdi,

semalar yüreğine mi çöktü de böyle hüzünlü?

sevgiden midir nedir hayaletini gördüğüm,

nefes nefese kaldığın mumları yakark...

Saplantılı kıvranışların bahsine

Edilgen zihnimin gözlerini

Kapama gayretindeyim.

Umudun çehresini bozan yaşanmışlığın

Besili gölgeleri peşimde

Tarla...

Bıraksak neyimiz var neyimiz yok

bıraksak ya geride

sanki bizimmiş gibi şahsiyetimize takındıklarımızı

her gün kendi benliğimize borçlanarak aldıklarımız...

keyfinden midir kendinden kaçtığın günlerin?

ya da hak etmediğinden midir gerçekçi sevgilerin?

hiç gitmeyecekmiş gibi duruyordu oysa.

kanatlarını görmüyor...

Yol uzun, yol acı.

Bir ayrılık sinmiş,

Tozlu, paslı raylarına.

Yol ıslak.

Bakmamış Güneş,

Sadece oraya.

Hiç hissedemeğini

izlemiş,

cam kenarında.

Is...

Silinmeye özeniyorum, özenecek başka şey yok işte

Kim bilir kaç kez dizlerimi kanatarak çıkmıştım bu merdivenleri, geldim işte

Kara kutuların açıldığı bir ...

Bileklendiğim zincirlerle oturuyorum rahat koltuğumda. Gözlerimi kafamın içine sabitlemek acı vermiyor. Biliyorum. Kabullenmem gereken şeylerin ne kadarının ...

En tutarlı nabzı bu çağın:

Sessizlik 

Her türlü ihanetin, zorbalığın ta ki yalanın 

kanı durmayan yaraları tuzladığı,

kiri pası yuttuğu çocukların.

Ardı...

avraham'ı koynunda çalımladım dün gece

           inancım ruhumdan ilmek ilmek söküldü

-öylece-

paslanma hakkını anca zaman denli

                    eli...

"Birden çok yüreği öpen kalbin,
Bana tükürürmüş,
Ben yağmur sandım ya."

Söyle bana..

Yerkürenin menzili dubara merhumunu katledenlerin

Ne amaçsa dökül bana ki;

Cevabım sana..

Ütopik küf sadıka laiklik arayan ithaf kem gözlere...

Kumsalı döven dalgaların saçlarını okşaması,

Bulutların güneşten utanıp güzelliğini saklaması,

Göze hitap eden her şeyin bana seni hatırlatması,

Bitkiler...

Beni kaç yüz kez unuttun

Soluğum ensende

Karanlıktan birkaç öpücük buluyorum

Yanaklarına

Unutsun diye bir deney aynalara

Çıplak iki vücut.

Seni kaç kez...

Ben kendi korkuma değil evrenin pis kenarına, kendisine gebeyim

Ben biliyorum senin duvarlarından korkmak yerine pimi çekerim

Güneş önce gelip başımı deler...

Karanlık denizlerde dolanıyorum,

Sisli bir lamba görüyorum.

Kaybolmuşum,

Kendi soluğumda boğuluyorum.

Uzun bir gurbet oldu,

Hatırlamıyorum.

Kaç aya, ka...

Bir yol var olabildiğince dar,

Kaçınılmaz kazalar, sırtımda çokça enkaz.

Ağır aksak kalkamam her yer paramparça.

Adımlar var sancılarla canlanan,

Avuca s...