Ruhum karmaşalar içinde. Teselli diye sığındığım mabet daha da hüzne boğuyor beni. Akıtmadığım gözyaşı içimi yakıyor. Yaslandığım duvar başıma yıkılıyor. Ner...
Onlara, iki kelimeye bakıp keşke isim olarak kalsalardı diyorum. Bir uyanınca bir de uyumadan önce. İlacım, ümidin umudu bıçaklaması. Umudun, ümit ölene kada...
Dünyamın efendisiydim ben de bir zamanlar. Dünyam bana ait, tapu falan istemez sanardım. Nereden bileyim ki bana dünya verenlerin aslında benim olması için d...
Uzun süre oldu, içimden geleni dökmeyeli. Hayli zor geliyor zaten bunca olandan sonra yazmak, diğer bütün şeyler gibi... Söyleseler inanır mıydım; susayacaks...
İnsan unutandır ve insan unutulmaya mahkum olandır, demişti Ahlar Ağacı'nda Didem Madak. Uzun uzun düşündüm bu dizelerin üzerine ve yeni bir mısra ekledim ke...
insan neden yaşar? ne için yaşar? yaşamak için herkesin bir sebebe mi ihtiyacı vardır? yaşamak nedir ki? sadece nefes almak mı? nefes alıyorsan yaşıyorsun de...
İnsanı, çok ince düşünmek bitiriyor bazen. Basit bir örnekle anlatmam gerekirse eğer, bir kişinin aklındaki işi kurma fikrini hayata geçirme çabasındaki gere...
İlkokuldayken sinek yakalayıp beslerdim. Şeffaf bir kutuya yakaladığım sinek için oyun parkı ve yemek alanı yapardım. Dakikalar süren uğraşla yakaladığım sin...
Biri öldüğü zaman toprağın altına gömülen, sadece ölenin vücudu zannediliyor. Geride kalanların da bir parçası onunla gömülüyor aslında. Tıpkı noksan bir diş...
... O zaman şöyle demeliyim: Seni az tanıyorum... Az...
Sen de farkettin mi? Az, dediğin, küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında...
Bir iskelede oturuyorsun.
Ayakların suya değiyor.
Sırtını yeryüzünün karanlık parçasına yaslanmışsın.
Sonsuzluğa bakar gibi uzaklara dalmışsın.
Görmeyi u...
O rüzgar gülüşünü getirir şimdi. Ağaçlarda meydan okuyan yapraklar göz kapağın olur. Rüzgarın kendisi zaten sensin. Yumuşaklığıyla tenin, esip gürlemesiyle s...
.jpg)
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
