Yavuz Türkmen

yorgunum.

dinlendiriyorum kendimi ıssız karanlıklarda.

öyle çok falan filan aman tanrı'm

deliriyorum ruhsuz odalarda.

sesinin tınısıyla sarhoşum.

yağmur...

Metruk bir ev görünce kendimi hayal kurmaktan alıkoyamıyorum. Acaba kimler yaşadı daha evvel? Kimler bu dört duvar arasında kahkahalara boğuldu, gizlerini or...

Bazen sadece bir şeyler yazmış olmak için yazıyor insan. Belki bu bir terapi yöntemidir, meditasyon belki? Ya da şarj olma çeşidi.

Ben meselâ ne yazacağımı ...

Sözcükler ve ayaklarım üşüyor

Her karlı günün sonunda, onuncu yüzüncü günün şiirleri üşüyor

Bunca yazılan sayfa ve anılar

Bir hiçe dönüşeceğini bilseydim
...

Bize yol gerek abiler

Uzun, taşlı, kavisli.

Bize yol

Peşimizde atlılar.

Yola çıktık abiler,

Yolda kaldık.

Tepede eşkıya gibi bir güneş,

Yaktığı gün...

Çok yalnızım, anlıyor musunuz? Anlamanız için dinlemeniz gerekir. Ama siz dinlemiyorsunuz ki beni. Sesim yok oluyor aranızda, sesimi duyuramıyorum. Öyle sağı...

Kavga bitmedi kalkma sofradan
Kentlere kalan bir merhaba var
Her belada elvedalar
Elde var berhava
Sabrın taşı çatlamakta velakin
Her derde var deva
Ko...

gözümü açtım

gürültüydü hevesti ve bir sürü şey

değil mi ki hepiniz ortada

ortaya oynuyordunuz

açıklarınızı kapatmak için gülümsediniz

yapmacıktı

ben -...

"artık geri ver
geri veremezsin aldıklarını"

Işığın fevkine baktığım yerde duruyorum

Uzun yoldan geldim dilekçe götürüyorum

Aynı telden şarkılar söyleyen yoldaşlar, bir ben duyuyorum

Bir de tozlu ken...

ne kemiklerimi saran küf

ne de bataklıkları mesken eden tırnaklarım 

çoktan koşup yırttım ben uçurtmanın rüzgarını 

çoktan baltaladım resimlerimdeki masal...

Bir sorun var kalbimde. Bir sızı gibi, acı gibi, kesik ve kırık gibi ama hiçbiri değil. Tarif edemiyorum bu sorunu. Anlatamıyorum. Hissediyorum, evet fakat n...

Sana sesimi duyurmanın imkansız olduğu bir zamanda seslenmek, olasılıksız bir isteği gün yüzüne çıkarmaktan farksız şimdi. Ben hiç dinlenmeyeceğimi bildiğim ...

Artık üzülemiyorum, eskiden canımı acıtan şeyler şimdi rüzgar yeli gibi içimi anlık ürpertmenin ötesine geçemiyor. Uğruna geceleri uykuya kör olduğum acıları...

Kapandı şehrin ışıkları

Kimsesiz adamlar sığındı altgeçitlere

Durup göğe bakmak o an,

Devletlik bir mürettep olurdu sen ansan

Yahut bir başıma anlasam

Z...

İnsanları yalnızca korku ve baskıyla yanında tutabilen, zerre sevilmeyen, bir kıymeti, başarısı, kayda değer en ufak hareketi olmayan, namussuzluğun kitabını...