Çağla Nur Çavdar
@yuzmeyedevamett
Sıradan Dergi editörlük, Mevzular Derin Fanzin yazarlık, azıcık şiir çokça öykü
Karanlığa kendinden başka bir şeye dönüşme yetkisi verilmiş kadar ışıksız bir gece. Tiflis’te, yalnızca çatısına tırmanıldığında Kura Irmağı’nın yakamozlu kı...
gözlerinin altındaki
o yaşının fazlası çöküntüyü
parıltılı iki yuvanın
ardındaki sabahsızlığı
öfkeni
dünyayı birbirine katma isteğini
ikiyüzlü düzene n...
dediler ki: başında altın tacı yoksa bir kralın
delinin tekidir, dokunmayınız ona
ve varsa başında o pahalı ağırlık
bu kez onu devirmeyen halktır deli ola...
her gece kalkan bir yerlerden giden, gittiği yeri bilmeyen
yükünden ağır bu tren
bilmem kaç kişiyiz
kaç ayrılık
kaç ölüm giymişiz
yalnızlığı ası...
Yeşer ve serpil biricik avuntum
Dayat bana ne saklamışsan içinde
Sen değil miydin beni seher vakti
Cüzzamlı perdelerden koparan
Yolunu gözlediğim dönme d...
Bağışla,
Birkaç sır verdin elime
Bilmem ki çiçekler mi sunardı
Nefesimle temas edince zehir oldular
Tepe sandığım kuyularda
Bilinmez bir dilde aynalar ...
Az önce okudum, 93 vergi ölmüş İzmir'de
Konuşuyordu çok üzgün birileri
Çok kalabalık masalarda, çokça mühim insan
Kolon eksikmiş de kardeşim niye yıkılmış...
Köy içinde, nalına mıh değmemiş bir at gibiyim.
Yularımın uzunluğu kadar evcil, çekice öfkem kadar yabaniyim.
Adına soluklanmak dediğim şu kısacık vaktin d...
I.
Devir bakışlarındaki yokuşu
Dünündeki şu varmaz koşuyu bitir
Bu sessizlik neyin ilanı yine
Kaç kere anlamayacak kaç kere neye
Vakit beyaz gömlek vakt...
“Elveda Asya’m, elveda bitmemiş türküm benim.”
Filmin sonuna geldiğimde tutamadığım gözyaşlarımın aslında uzun zamandır içime çöreklendiğini fark ettim. Sad...
Düşündüm bir
Düşün iki
Düş üç
Kaçıncı sarkışım bu
Kaçıncı boyunun ayarını kaçırışım
Bu iple olmaz dedim sonunda
Ulaşmak yerine boğulmuşum, anladım.
2...
Üşüyorum
Boynumda bir takımın atkısı
Kimindir bilmem
Buğulu bir kıraathane kapısı
Renklere kadar küfürler edilen bir yermiş
İçeride konuşuluyormuş geçen...
Yıllardır içimdeki boşluğu yontuyorum, en ünlü heykeltıraşı dahi özendirecek ustalıkla. Oysa aynada gördüğüm hiçlikten öte eserim yok benim. Hiçlik... Yok-lu...
İnsan unutandır ve insan unutulmaya mahkum olandır, demişti Ahlar Ağacı'nda Didem Madak. Uzun uzun düşündüm bu dizelerin üzerine ve yeni bir mısra ekledim ke...
Amelie filminin müziklerinden biri olan comptine d'ete'yi piyanoda sizler için çaldım, iyi dinlemeler :)
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok