Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Aşık olmayana aşk kuru bir kelimeden ibaret. Yarı palavra yarı safsata...

-Elif Şafak/ Aşk-

Eğer onu tekrar karşıma alıp konuşabilseydim, onu ne kadar sevd...

Gözlerin karanlığa alışmış, bedenin yorgun, ruhun bitkin. Ellerinin acısı, yorgunluğun arasında kayboluyor. Ama durmuyorsun. Çıkmana çok az kaldı, bunu biliy...

İnsan, endişeden yaratılmıştır.

Korku ve cüzzam, korku...

Her nereye baksam boşluk.

Zira, acı verecek kadar güzelsin...

Kaldı ki ölümün de bir öznesi olm...

sözde seviciler,

sanat seyircileri

neler geçti dersin,

ben vazgeçilmelerin çağıyım.

çok karışık günler,

bi o kadar aşikâr hayat.

gül dalından kopan yap...

Bekliyorum, bir şey yazmanı, açıklama yapmanı veya ne bileyim işte ne düşündüğünü söylemeni, oysa sen beni hiç görmüyorsun, önemsemiyorsun, ben de garip bir ...

Geçmiş, hayatımızda derin izler bırakan anılar ve tecrübelerle doludur. Ancak, ne kadar özlersek özleyelim, geri getiremeyeceğimiz bir zamandır. Onu değiştir...

I. (Kanatları titrer)

Kaldık işte bak toprakla yine yeniden

Bir bileğin zindanlar gibi yoklanmasıdır şimdi

Jiletle bir tutam saça boğulmak

Hasret, nasıl ...

Serin ve de kararlı bir yağmurun altında,

Beyazıt çınlıyor şimdi,

Tam da ikindi ezanında,

Sence de tuhaf değil mi?

Bir tebessüm, ne çok keder biriktiriyo...

Ben eski bir kitap

Ucu kıvrık sayfalardan

Arasına sıkışmış çiçeklerden

Hiç ulaşmamış okuyucusuna

Raflar yeni mezar

Tozlu karanlık bir gemi

Unutulan hik...

Müjgan yalnızlığını eski bir yorgan gibi üzerine örtüyor bugünlerde. Tir tir titriyor. Elinde avucunda bu yırtık pırtık yorgandan başka hiçbir şey kalmamış. ...

Kötülük bu kadar yayıldı mı

Ne oldu kalplerimize

Ne oldu bu insanlığa

Cehennem oldu bu dünya

Çare var mı bir gün daha yaşamaya

Ölmek istemiyoruz artık
...

Ölüm insan için, 

Felaket insan için. 

Ölür kadın niçin?

Ölür çocuk niçin? 

Başka iş mi yok felaket için?

Korku insan için,

Son insan için. 

Korkarım ...

ait olmak ya da olmamak. içimden, tüm dünyaya ırmaklar gibi akan ışıklar, yüksek sesler, kahkahalar, devamlı bir sallantı hali… kendi dünyasını taşıyamaması ...

O gece yine yağmadı yağmur,

Ama sen vardın yanımda.

Ekşi bir başlangıcın,

nereye gideceği bilinmeyen bir

devam yolunun gidişatı

Sana saçlarını açtırdı...

Sarhoşluk saatlerinde

hiçbir yudum alkol girmemişken mideme

sana duyulan özlemle,

kalbimdeki sancılar, ağrılar

baş kaldırırken duyduğum sarhoşluk.

Sen...

gözlerimi kapattım. yavaşça içime akmasını bekledim gecenin. içim geceyle, onunla dolsun istedim. ve güneş tekrardan doğmasın hiçbir zaman, yakmasın içimizi…...

Kendinden ışığıyla doğanlar var

Biliyor ve görüyorum

Ben ışığımı kendi ellerimle yarattım.

Küçük bir ateş böceğinin kanatları arasındaki titrek bir parlam...

Ay doğuyor

Yükseliyor, yükseliyor ve yerine yerleşiyor

Gecenin kalbi atmaya başlıyor

Kurtlar tek tek uyanıyor ve sana doğru koşmaya başlıyor

Ulumalar orm...

tanrı köklerimi çok mu derine kazıdı

oysa tohumlarımı toprağa savurmamış mıydı

varoluşum benim saygıdeğer lanetim

dalsız, gövdesiz, kökten ibaret bir ağaç...

Nâmüsait bir yürekten bulmadım hiç ben huzur

Kim yabancı kim yalancı görmedim bir dem kusur

Ben mi saftım yoksa kurnaz fark edilmez son mudur

Korkar old...