Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Demir misina

Ağırlığınca batırıyor takayı

buna değer

Türü ne balık takılıyor

Öyle böyle

Sanırım o da seviyor mücevherat

Ve işte başlıyor ölümle buluşma...

Zerresine tahammülüm yok dünyanın,

Midemi bulandırıyor döngüsü zamanın,

Üstelik başka ne işi vardır yem olmaktan, samanın?

Neden saklamalıyım samanı, için...

Uzun zamandır tek bir kitabın dahi kapağını açmamış biri olarak salt yalnızlığın yalnız olmaktan haz almayan biri için ne kadar zor olduğunu anlatabilirim he...

Parmaklarım arası oynaşır zerreler,

İsmini bende alır günahlar,

Küfürleri ben uydurdum,

İcadını ben yaptım yalanların,

Savaşmak için ne sebep var ise,

B...

İnsan insanın ne olduğunu anladığında insan olmaktan çıkar. İnsan ne kadar manasız ama işlevsel bir varlık olduğunu kavrayınca bu gücü fark eder ve o andan i...

Satın alınarak ulaşılamıyormuş yürürken kafanı yana çevirdiğinde birini görmek, pahalı bile diyemiyormuşum bir nefesin yanımdaki var olma bedeline

Ne çok fa...

"Akşamın ıssızlığı ile olduğu otobüsün camından dışarıya dalmış bir kadın. Arabanın içerisinde uykudan belirli aralıklarla uyanıp sızlanan, babasının kucağın...

Şaka değil ölene değin, hatta öldükten sonra bile hatırlayacağın kadar gerçek... Bu senin hayatın.

Hepsi Hikaye.

yazarak anlatılsaydı sadece düşüncelerimiz

tek mevsimde kurtulabilirdik zebanilerden

bazı vedalar savaşlardan daha kanalıdır

zihnimi bastırmaktı gayretim
...

Çok yalnız bırakıldım ben. Hani öyle klişe anlamda değil basbayağı kimsesiz. Hem de etrafımda onca insan varken. Yardım çığlıkları atmıyordum belki ama gözle...

bu yağmurlar da bizden değil midir

gök babanın feryadına kulak kesilin

insanlığa bir ıslaklık az mı gelir

öyleyse neden açılır şemsiyeler

bu yağmurlar bi...

Yanılmadık yine insandan yana.

Yarası, yenilgisi baştan belliydi oysa.

Çölün ortasında bir yudum su dahi olsa,

İçilmez derdim, zehir bile zehire şifa olma...

İnsan yüklendiği yükler kadar insandır. Biz çok yükler yüklendik. Geç kalınmış bir hayatı, pencereden içeriye sığınan göğü yüklendik. Yüklemini kaybetmiş özn...

Var mısın?

Örttü yalnızlığımı deniz,

kalp ritimlerimi andıran dalgalar...

Kuşlar umut vadeder gibiyken,

bir serzeniş ile

kalkıyorum oturduğum kaldırımdan.

Havada u...

Bu cümleyi duyduğumdan beri, her şeyi düzeltmeyi bıraktım.

Genelde insanların her şeyinin mükemmel olması ile övünmesi geliyor aklıma, sonra kusurların sana...

Yalnızlığa alıştım sanırım. Biriyle bir süre beraber olduktan sonra geriliyorum ve bunalıyorum. Tamam kimse kimseye %100 uyamaz ama bence insan karşısındakin...