Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Vaktiyle bavulunun içine sığdırdığın isteklerini

Korkusuzca sakladığın maskeler ile buluşturuyorsun

Ve bu defa kilitli kalmış kapıların ardından

Çıkmak is...

Kapının, ardımdan sıkı sıkıya kapandığından emin olduktan hemen sonra, koşar adım merdivenlerden aşağı indim. Binanın iç holünde bulunan aynada kendimle yüzl...

bir sessizliği bölüşüyoruz aynı masanın iki farklı ucunda

kadın içine gömülmüş

adam içine hapsolmuş

aynı masanın iki farklı ucunda

iki insan birbirine to...

Yitik bir masalın sonsuz hüznü gibi

Umudunu taşıdığın gülüşlerin kaybolması gibi

Teslimiyetine veda ettiğin sözler gibi

Gözlerini kapatıp aydınlığı aradı...

Küçükken karanlıktan korkardım. Hele ki karanlıkta deniz kenarında oturmak işkence gibi gelirdi. Geçip giden zamanın benden götürdüğü şeylerden biri de bu ko...

“Kendimi, kendi hayatımın seyircisi gibi hissediyorum.
Sanki kendi hayatımın yardımcı oyuncusuyum.”

Yazıyorsun;

Kaleminin başından aşağı serin sular döküyor hayat.

Kelimelerin şeffaflığına eriyor için.

Biliyorsun, asla silinmeyecek akıttığın mürekkebin.
...

Uykuluyum,fazlasıyla yorgunum.

Bu denli bir yaşam çok geliyor,

Ve artık tahammülü yok vücudumun.

Her tekmesinde yıkılıp düşen yine ben oldum.

İstedim dir...

Asmin acı bir gülümseme ile bakıyordu Ferzan’ın yüzüne.Gözleri korkuyu,özlemi,aşk’ı ve ayrılığı aynı anda barındırıyordu.Yüzünün bürünmüş olduğu ifade ve hır...

Her zamanki günlük rutinlerimin meşgalesindeydim..

Yine aynı his kalbimin ortasına siyah bir bayrak dikti.

Gözlerini ve gülüşünü bilinçaltımdan alsana!

Bö...

Belki Tanrı,

Vazgeçmiştir melekleri beyaz yaratmaktan,

Sen kızıllara boyandıktan sonra.

Gecelerin rengi bambaşka olmalıydı belki de,

Çiçek diye sen açma...

Anlattım çocuk, durduk yere mi sustuk sanıyorsun? 

Dilin kemiği olsa çoktan kırılırdı, gönlün yoktu da ne oldu? 

Yıldız saymayı bırakmaktı ilk vazgeçişim, ...

Yalın anlamlar inşa ediyorlar çocuk

İnsanı deli ediyor; 

Sır perdelerinin ardındaki basitlik. 

Sıradanlığın bayat tadını veriyor; 

İçlerinden en farklı e...

...

Kitabelerin tılsımından yazıyorum sana sevgilim.

Şamanlar dolduruyor gecelerimi... 

Sözler kadim bir seramoni gibi geçiyor

Karanlığın içinden. 

Tote...

Dünya kötü, insanlar adaletsiz.

Çok tuhaftı! Ağlayamadım ama; ama ruhum paramparça olmuştu.

Nereninse bu yıkıntılar,

bu rezil kervan kime aitse,

kimlerin gözyaşıysa bu nehirler

alın hepsini yeryüzünden.

Terk edin kalabalık şehirleri,

utanmayın,...

fani dünyada ikimize kalmış, kefeni hazır iki çobanız

hayvanları ekine girmiş, birbirimizle yalnızız

mısraların sonu gelmez, sen bir de geceleri gör

kayan...

yanık türküler dinliyorum

Tavsiyelerini ekliyorum sonlarına dinlediklerimin.

Üstüme biraz daha kalın ve sıcak tutacak elbiseler alıyorum.

Üzerimden her ka...

Sabah uyandım saat yedi buçuk, etraf aydınlanmak üzere. Neden durduk yere o saatte uyandım ben de bilmiyorum. Neyse, acaba salona mı geçsem… aldım battaniyem...

Logoterapinin kurucusu, nörolog ve psikiyatr Viktor Emil Frankl'ın kaleme aldığı "İnsanın Anlam Arayışı" gerçekten yaşamınızda güçlü etki uyandıracak bir yap...

Ufka bakıyorum alabildiğine mavi. 

Bir parça çekiyorum içime,

Denizin, göğün mavisinden.

Bir mavi sarhoşluğu içindeyim!

Sahi mavi sarhoş eder mi insanı?

Bir linç çağından geçiyoruz sevgilim

İnsanların cepleri 

Her an bir recm telaşı ile taş 

Kanatlarımız yok artık 

Kanıyor ve kanatıyoruz 

Sevdiklerimizi ...

Kılıcını çekti hayat ummadığın anda,

Son demlerini yaşadın bu dipsiz çukurda.

Ama kimsenin umrunda olmadın,

Sonuçta bir sen bir de duvar vardı yanında

Ka...