Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
En çok da kendi yakınına rahmet dilerken yanıyor canı insanın.
Allah rahmet etsin diyor babam.
İçimden ağlamaya başlıyorum.
Tüm dünya benle birlikte ağlas...
Ne kadar büyürsek büyüyelim çocukluğun saflığı kalmalıydı üzerimizde.
Göstermekten çekinmediğimiz merhametimiz, anlayışımız, iyi niyetimiz...
En çok da yü...
Durup düşündüğüm zaman ne kadar hata yaptığımın farkına varıyorum. Meğer ben hep beni en çok sevenden kaçmışım. Ben nasıl sevilinir bilmediğimden ağır gelmiş...
Bugün hiç beklemediğim bir anda, belki de kendime hatırlatıp yüzleşmek istemediğim ve bu yüzden de hafızamın diplerine ittirdiğim bir anı yakaladı beni. Yüzü...
Merhaba günlük kardeşim. Bu boş beyaz sayfa beni hafiften korkutmuyor değil.
Ben, hayatımız boyunca arkadaşlarımız tarafından verilen anı defterlerine "Kalb...
Yani derler ya hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçti... Ne çok kazanmışım ne çok kaybetmişim.
Bazen umutsuzluğa düşmüşüm, bazen umutsuzken mutlu gö...
Fakülteye giden yol burası. Yıllar sonra aklıma geliyor buradan nasıl, ne hâllerde geçtiğimi düşünmek. Genelde hızlı hızlı yürüdüğümü hatırlıyorum. Özellikle...
Hiçbir zaman tamamlanmayacak anlar biriktiriyoruz
Tam olmayacak
Tebessümler,
Sarılmalar,
Kavuşmalar,
Ayrılıklar,
Acılar,
Daha, daha ve dahası...
Haya...
Küçük bir kız çocuğuyken avuçlarıma sığdırdığım acılarımı şimdi kelimelerime sığdırıyorum.
Öyle korkağım ki; hâlâ onların yükünü taşıyamıyorum. Yakası ütülü...
Sahilde kitap okuma fantezim sırasında başıma gelenler:
1. Ayyaşın biri gelip yüzüğü ver diye tehdit eder. Yüzüğüm yok dayı der parmaklarımı gösteririm. Day...
Ben kimim?
Defalarca sorduğumuz bu soruyu kaç kere cevaplandırdık, cevaplandırabildik? Gerçekten de kim olduğumuzu biliyor muyuz? Açıkçası ben bilmiyorum......
Mutsuzluğumu içimde saklayıp öfkemi dışa vuruyorum.
Tükendim, adım atacak gücüm kalmadı.
Son zamanlar uyku bedenime hapsoldu. Uyuyunca biraz da olsa soyutl...
Bir yol var ve o kadar güzel ki aldığın her nefes... Gidiyorsun, çünkü harika ama sonu belli değil. Her gün erteledim ve o yolda devam ettim ama o bilinmeyen...
Bir ekim gecesi yatağımdayım. Soğuk, yorganımdan içeri sızmaya çalışıyor ve ruhum üşüyor. Ruhumu üşüten, dışarıdaki soğuk değil içimdeki soğuk biliyorum. Der...
İnsanların kalplerinin kirlenmeye yüz tuttuğu, oturulan evlerin dahi süpürülmediği, her yerde konteyner olduğu halde çöplerin yere atılıp doğanın hunharca ki...
Yüzündeki tebessüm gözlerine yansımış, bakkaldan aldığı eşyalarla evine dönen bu çocuğun. Çocuk derken, günümüzde en az 60 yaşında var, eğer yaşıyorsa. Şimdi...
Kaçıp gitmek istiyorsun; içindekilerden, göğsünü delip geçenlerden. Çocukluğunu cehenneme çevirenlerden, biriktirip akıtamadığın acılardan, bütün bahçelerini...
Mutlu olmak için yaptıklarım onları mutlu etmiyor diye bana sırt döndüler. Mutluluktan birbirine kavuşamayan dudağım gülümsemeyi unutur oldu o gözlere bakınc...
Merhaba günlük, yine ben geldim. Biliyor musun, sana bugün bir itirafta bulunacaktım. İkimizin bilmem kaçıncı sırrı olacaktı bu. Ben bu sırra henüz kendimi b...
Yürüdüğümüz yol ne zaman ayağımıza dolanır?
Yol, ne zaman tek bir varış noktası olan yol haline gelir?
Çok uzun zamandır düşünüyorum şu söz üzerine: "Kimse meşgul değildir, sadece önceliği siz değilsinizdir."
Ne kadar güzel bir söz değil mi? Parmaklarının öte...
Geceler yoruyor sanki. Bazı geceler mi yoksa çoğu geceler mi? Çok olan geceler ağır basıyorsa kötü, aslında değilse de kötü. Saplantılı insanlarız belki de. ...
Başkalarının oluşturduğu kalıpların içine girmeyeceğim daha fazla, incitmeyeceğim kendimi başkaları incinmesin diye. “Başkaları üzülmesin de ben üzüleyim öne...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok