Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Çok sıkıldım herşeyden herkesden ölümü düşünür durur oldum hayatım kayıp gidiyor kimse anlamıyor. Hem çok şey yapıp hem çok şey yapamıyorum insanlardan uzağa...
Adım söylendiğinde tüyleri diken diken olan pek çok insan gördüm. Kim bilir belki bu yazıyı okuyan sizde onlardan birisiniz. İnsanların çoğu, nedenini anlama...
Bir sessizlik istiyorum uzun bir zamana gebe
Ne kuş ötsün camımda
Ne bir yaprak kıpırdasın rüzgarda
Yağmurun düşüşü bile eritiyor etimi sanki
Ne olur sus...
Insandim doğdum
Insandim büyüdüm
Ama Insan ölmedim
Bunca yasamim meğer
Insan gibi geçmemiş
Aslında yaşamadan ölmüşüm
Yaşam bir güç arayışı
Boyumun yetmediği
Veya gözlerimin aşağı bakamadığı
Ayaklarım çoktan bataklık içerisindeyken.
Gördüğümü yaşamam için
Belli bir süre...
İkinci bir şansı hak ediyor insan,
Öyle sıradan bir şans değil bu,
Aşkmış meşkmiş, dostlukmuş falan,
Öyle değil bahsettiğim bu şans.
İnsan ikinci kere ya...
Omuzladılar bir,iki,üç....
Kaç kişiydiler sayamadık,
Sağlığında duacı olmuşlar mıydı acaba,
Öldüğünde ardından toplananlar.
Gönülleri helal etti mi hakla...
Alışılmışın ertesi; alışılanın geride kalması, geçmesidir. Ağır etkilenim, çaresizlikle beraber arayış getirir. Bu ilk zamanlar şöyle yansır, yeni biri veya ...
Kalbime takılı parazit gibi, yıktı beni, ezdi beni. Üzerimden acımadan merhametsizce geçti. Ağlamamı bile izlemeden yok oldu hayatımdan. Ben yok edemedim. Ol...
Yek bir yokluğa kavuşacaksam
beni izleme aşkım
güneşin kavurucu sıcağında
Sensizlik bir kor gibi yakıyorsa,
Gündüzüm gecemle matemleşiyorsa,
beni izleme...
Son acı da geçtiğinde umut bitecek
Kapıların ucuna bırakılmış çöpler gibi
Artık atılmış olacak varlığın evden,
Bu yerden bu her şeyden biraz taşıyan gök...
Kaybettiklerimizin değerini; kum tanesi misali avuçlarımızın arasından kayarken anladığımız zaman bunun anlamı nerede kalıyor? Kaybetmekle ilgili çok fazla p...
İşte insanız,
Cenazeler, molası oluyor kanıksanmış hayatların,
Nefret edilen kimseler bile seviliyor o günlerde.
Kızmıyorum. Kızamıyorum size.
İşte insan...
Salınırdı ağaçlar sabah yeliyle,
güneşin doğmadığı bu kentte.
Bir adam vardı tenhada,
yaşardı zihninin kuytu köşelerinde.
Çöpçülerden biraz evvel uya...
Geceye yıldız eken gündüzün güneş toplar
Bir elimde gençliğim, diğer elimde haplar
Tartıyorum dünyayı,
Değer mi buna diye
Parçaladım aynayı,
Jiletim ols...
Uzatmışım gövdemi
Bir musalla taşına
Öldürmüşüm kendimi
Değmeden kırk yaşına
Kefenimden kan damlar
Şehit olmuşum zinhar
Sevdiğim yok ağlasın
Bana ...
Yağmur ıslak kaldırımları dövüyordu
Herkesin payına düşen bir acı vardı şu hayatta
Ve bu benim içimi eziyordu
Bir zaman bilmezdim acı denen şey neymiş
K...
Ne zaman güvenimi kaybettim, bilmiyorum.
Oysa daha doğduğum gün kazanmıştım.
Noldu da değiştim?
Gerçi...
Doğru ya!
Ben annemi kaybettim.
Herkese ola...
Ölüm sadeliğini düşün derim.
Ölüm sadeliğini anla isterim.
Yaşamanın çetrefilini anla.
Yaşamın çetrefilini düşün isterim.
Ölümle, ardında insan bırakmak,...
Şu sıralar aşk yiyorum, aşk içiyorum,
Aşk tüketiyor, aşk yazıyorum,
Yanlış anlamayın azizler,
Ne fahişeyim, ne bir zenci,
Ne kırk ayaklı bir günahım ben,...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok