Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
sevgisiz insan, penceresiz ev misali ışıksızdır
hepimiz anne babamızın ışığıyla görürüz bu dünyayı ilk kez
ilk kez o ışık sayesinde tanırız ...
gözlerimin gördüğü karanlıktan çıkardı
aldı beni
tuttu ellerimi
başladı yağmur
yavaşça yağdı
birden hızlandı
fırtına başladı
gök gürledi
fark ett...
Senin için bir tabak koymak istedim sofraya… Bir kaşık, çatal ve bardak…
Sesini duymayı bekledim gürültüler arasından. Dikkatle bekledim ayak seslerini d...
önceden yaşanmış şehirlere özlem
çocukluğumun pazar kahvaltılarına özlem
sonbaharın gri günlerine
hisli dinlenmiş şarkılara
yarım kalmışlara
dünden kala...
Ve sen usul usul yaş alıyorsun
Şahit olmamak canımı yakıyor
Özlemin kalbimde yanan bir alev
Düşündükçe küllenir yokluğunda
Benden uzaktasın...
Bu mesafe...
Eski zamanları çok özlüyorum ben. Hani o herkesin bir arada tek odada uyuduğu, güzel sohbetlerin edildiği tahtaların üzerine kurulu yer sofralarını ve o güze...
Şarkıcının sesi, şarkının melodisi ve sözleriyle adeta ruha dokunan; dinlerken bilinmezliğe karşı özlem ve hüzün duyacağınız bir başyapıt. Pek tabii yasemin ...
Simsiyah bakışlarında
Parlak bir ışık var
Umut mu bu
Yoksa bir yabancının duygusu mu
Karanlığı hatırlatan saçlarında
Bir tutam gri var
Yorgunluk mu bu
...
"Nostalgie", tanımlaması her ne kadar Fransızlar için özellikle Birinci Dünya Savaşı sonrasının getirdiği buhranlar ile -ki bu buhranlar ve bunalımlar tüm dü...
Sevda ufkunda rengarenk
En taze kokularıyla çiçekler mağrur
Rüzgarın dedi deli estiği akşamlarda
Aşkın dökülüyor gözlerimden yağmur
Damla damla dökülen i...
Alışıyorum artık sensizliğe
Dinlediğim şarkıda aramıyorum artık seni
Sokağın başında seni beklemiyorum mesela
Beklediğim sokak beklediğim caddeler yaban...
Sol köşende bir ağrı vardır ve sızlar ya hani. İsmini duydukça, onu gördükçe, onu düşündükçe acır ya orası, hiç geçmez sanırsın. O yarayla hayata tutunmayı, ...
Biraz turladım birkaç gün önce Kadıköy’de. Sevdiğim iki restoran kapanmış, Bahariye’de kiralık tabelası asılmış sürüyle boş dükkan... Bütün o heybetiyle bizl...
Birisi beni anladığını söylesin
Yalvarırım
Sesimi duyan yanıt versin
Adımı duymaya hasret kaldım
İnsan olduğumu hatırlamak umuduyla
Döşüyorum bu satı...
Sabıkda bîdâr- baht olan ben,
Kürs-i ses kûşe ‘de bir kabr-i hâmuş oldum.
Farza kabl-elmantık aşk-ı füsunkarımız,
bakiyen bâka bâka döküldü penceremizden ...
"Ölüm" ne acı ve hüzünlü bir kelime değil mi? Bazılarımız bu kelimeyi ilk gördüğü anda başlar duygulanmaya. Çünkü bilir ölümün hayattaki acı gerçeklerden bir...
[Hayranı olduğu Mehmed Âkif'e nazire cüreti]
Bir neşe-i ümmît idin babacığım önümüzde:
Sen benden okurdun seni, ben nereden okurdum?
Andın diye Âkifleri s...
Bazen şehrin sessizliğinde kaybetmek istiyorum kendimi.
Kulaklıklar takılı, gözlerim kapalı, müzik son ses, zihnim bomboş bir şekilde sadece kalbimi dinleye...
Yüzseydin çocuk
Masmavi hayallerde
Atlasaydın damdan dama, ipten ipe
Sevinseydin çocuk
O kadar sevinseydin ki, ölüm korksaydı senden
Koşsaydın çocuk
Ka...
Gelmemişim, görmemişim sanki.
Kalmışım düşlerimin çayırlarında.
Ses etmemişim, edememişim korkmuşum büyümekten,
Ama yine de büyümek istemişim.
Toy sesler...
En son küçüklüğümde
yurt yatakhanesinde ağlarken evimi bu kadar özlemiştim.
Şöyle bir özlem bu: öldüğümde bir gün,
ancak bedenim ruhumu bu kadar özleyecek...
Kendimi bildim bileli nostaljik eşyalara; yaşlanmış, modası geçmiş müziklere ve bana eskiyi hatırlatacak başka her şeye ilgiliyimdir. Şimdi bu masanın başınd...
Ve sonra vakit ansızın geçti. Artık saat kaç oldu diye telefona bakmalar yoktu, saatin kaç olduğunu biliyorduk. Geç kalacağımız bir ev yoktu, dört duvar aras...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
