Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

20 Şubat 2015, Cuma

Yeniden Merhaba Sırdaşım!

Ben tam bir geri zekâlıyım.

Doğru, pek de iyi bir giriş olmadı bu. Ancak geri zekâlı olduğum konusunda hepim...

Bak günlük, yine bahar geldi.

Yine boş yere umutlanacağız seninle,

Yine boş yere günlerimizin güzel geçeceğini düşünüp güleceğiz.

Ama sevgili günlük, biz ...

Yoruldum. Yaşamaktan değil. Kendimi anlatmaktan. Kendi sesimin duvarlara çarpıp bana geri dönmesinden. Kimsenin kimseyi anlayacak kadar masumiyeti kalmamıştı...

20 Şubat 2015, Cuma

Saat şu an tam olarak 12.06.

Hah, şimdi 12.07 oldu.

Merhaba Sırdaşım!

Otele yerleşir yerleşmez ilk işim seni bavuldan çıkarmak oldu. ...

Elimde büyüdü durdu

Kundaktayken salladım

Heybetli ayaklanması oldu

Sahiden filizlendi de çiçek açtı çocukluğum

Fena gözlerden korudum,

Dehşet saçan kal...

Anlamıyorlardı...

Bunu bir eşitlik mücadelesi olarak görüyorlardı.

Ama öyle değildi.

Bu bir ideoloji ya da benzeri bir şeyden çok daha kutsaldı.

Bu bir y...

unutulduk mu sanki biraz?

adımızı anan yok mu artık?

sıyrılıp çıksak içimizdekinden

yeni bir yer bulur muyuz?

ağlasak bir köşede

duyulur mu aciz sesimiz...

19 Şubat 2015, Perşembe

Selam Günlük!

Bir dakika bekle...

Evet! Başıma sardığım tülbendi biraz daha sıkılaştırdığıma göre yazmaya başlayabilirim.

Ne tülb...

"Sadece kim olduğunu düşün, insanların ne olman gerektiğini söylemesini değil. Çünkü sen kusurlarınla sensin." Ne çok duyuyorum böyle sözleri, halbuki manası...

uykuya düşmandık beraberken,

gölgeden bir duvar gibiydi uyku,

bir deniz gibiydi; hain, kaypak, meçhullerle dolu.

arada uyumanı isterdim,

başın göğsüme da...

Yerlere saçılır, attığın bütün naralar.

Kediler, köpekler, sarı elmalar…

Be adam!

Sağır mısın, duymazsın?

El çırparım, kaş göz yaparım.

Sen yardım et, e...

Özlüyorum. Yazmak istiyorum ama yazmamalıyım. Çok özlüyorum. Yazmamalıyım döngüsünden çıkamıyorum, ne yapmalıyım karar veremiyorum. Verdiğim ani kararla muts...

Yazmak istiyorum; saatlerce yazmak, sosyal medyada yazmak, kitaplara kağıtlara yazmak istiyorum. İçimi açtıkça daha da daralıyorum. İçimi birine açtıkça daha...

Bir nefes alıyorum.

Dünya doluyor sanki içime.

Göğsüm daralıyor, soluğum kesiliyor.

Penceremin önüne geçiyorum.

Hava almalıyım.

Camı açıyorum ve dışarı ...

Yalnız yaşayan bir insanım, bunu da seviyorum. Sosyolojinin en küçük yapı birimi olan çekirdek ailem dışında, insanlarla olması gerektiğinden fazla zaman geç...

Sana aldığım hediyeler hala başucumda. Sana aldığım kolye hala boynumda. Sana aldığım sweat hala yastığımda. Senin bana verdiğin duygular hala kalbimde. Sen ...

yaşamak ve yaşamak

hayattan haz duymaksızın yaşamak

ne istediğini değil ne istediklerini düşünerek yaşamak

bu yaşamak mıdır yoksa bir nevi mahkumluk mu?

...

Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun oldukça bilinen,

"Karadutum, çatal karam, çingenem...

Nar tanem, nur tanem, bir tanem...

Ağaç isem dalımsın salkım saçak...

Pete...

11 Şubat 2015, Çarşamba

Selam Günlük!

Nasılsın bakalım? Sana iki gündür hiçbir şey yazmıyorum, işin düşünce geldin yine diye düşünüyorsan sonuna kadar hakl...

İnsan küfür etmek istiyor, içini boşaltmak ve rahatlamak. Bunları kelimelerle ve küfürlerle yapmak istiyor. Sağa sola, çiçeğe veya duvara ağızlar dolusu küfü...

Harika bir parça.

Kafayı yemek üzereyim galiba. Kimse ile konuşmaktan biraz bile zevk almıyorum, eğlenmiyorum, gülemiyorum ya da ağlayamıyorum. Birisi ile konuşmak istiyorum a...

Arkama yaslansam derin bir nefes alsam.

Nefesim baygın yatan ruhumu dansa kaldırsa.

Rüzgar benden yana olsa, fona sevdiğim bir şarkıyı koysa.

Parmak uçlar...

Ben, sevgilisinin omzuna başını koyarak cennette olduğunu zanneden bir adamın altı parçaya böldüğü fotoğrafım. Umutsuzluğa hapsolduğunda öfkeyle ve özensiz b...

Boyumuzu aşmış yalnızlığımız var. Çırpındıkça batıyoruz bu bataklıkta, çabaladıkça okyanusun ortasına sürükleniyoruz, yol aradıkça daha da kayboluyoruz bir k...