Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
adımlarım
karda issiz
kelimeler
dudaklarımda hissiz
sensiz kalbimin odacıklarında tonla kasvet
devam eden bu yolda adımlarım bana hasretli
ardını göreb...
Saat gecenin dördü,
Şaheste, gün çoktan öldü.
Papatya vari çiçekler,
Adını sayıklıyor.
Karahindibaları insanlar,
Papatya sanıyor.
Hani şu üfleyince uçu...
Dünyanın renklerini sırtlanmaya çalışırken,
Simsiyah insanlar olduk.
Hatırlar mısın bilmem,
Bir kaç ağaç ve yeşilliklerin içinde papatyalar,
Gökyüzü şenş...
nihai bulutlar ardı
bir kararma vardı
güneş tepelere varırdı
dünya yalanlar ağlardı
bir sağım, bir solum bu sabah
yoksul küllüğümde ölü isimler doğurdum...
kaybolan bir hüznüm
alelade geçtim kahrından
her ömrün
adım bir öksüz
kirpiklerin zulmüm
omuzlarında ölüm taşırdın da
benim başım
ondan hasret
benim ...
diken ardı yaprakların
bağlam dışı
soy dışı
akışında
bir hasret çeçen
lüzümsuz bu kahrın yare
eyyyy!
bir düzen
tek süzen
kimsesiz bir çimen
misali
...
sana kızıl haberler getirdim
cehennem siperlerinden
kor bağrımda taşıdım da
sol cephemden ayırmadım bilesin
nefes değil aldığım da
o yandan bu yana k...
Geleceğin karamsarlığı çöküveriyor üzerime.
Yarınların karanlığında boğuluyorum. Ben, çok yorgunken sırtıma binen bu ağırlık belimi büküyor; yaşamın ağırlığ...
her çarşamba
koltuklar buharlı
tavanlar göz alıcı
boynumda yaralar
kalbimde ovalar
kimsesiz
bulutlar aşikar
sensiz damarlarım
tüten çiçekler
bartzab...
Bir şeyler yazmak güdüsü belirince önce bir üşengeçlik ve korku basıyor. Ne yazacağım endişesi hafiften bastırıp kim yazacak o kadar ...
yaktım pençesini gönlümdeki cesaretin
bitmiyor bu evvel, ictiyazi kahır
halvet tüttürür, dudaklarımda
ehrimenin
verdiği muamelât-ı dünyeviyye acılar
val...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
