Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Bir bavul topladı alelacele

Bir hırka attı, bir kitap

Tuttu bir geceyi karanlığından

Birkaç yıldız attı, bir parça ışık

O küçük gürültülü evden

Biraz se...

İnsan hiç üşür mü ağlamaktan?

Ben ağladım.

Gözyaşlarım gözlerimi acıta acıta

Kalbimin sesi kulaklarıma kadar gelirken

Rimellerim aka aka

Güldüm sonra ga...

Kısa kısa yollarda uzun hesaplar peşindesin

Ardına bile bakmadan üstelik

Tek başına yürürken o karanlık sokaklarda

Gözlerin de yetmiyor artık

Karanlığı a...

bir sevdam vardı, dilimin ucunda

kırılmış, serpilmiş, yorgun bir adam gibi

kırılmış da dayamış gözünü

umuda, kızına, oğluna

bir kapı ağzından bakar onlar...

Sustukca bağırıyor içim,

Konuşmanın bile fayda vermediği zamanlarda masal anlatıyorum.

Birileri var, birileri yok..

Var olmayı beynimin süzgeçlerinden geç...

Kendi umutlarımın katiliyim ben. Sessizce işlediğim son cinayet, gözlerimden aşağı ittirdiğim gözyaşlarımdı. Dudaklarımın arasından süzülüp yok oldular. Ve s...

hangisi değer bilmem
şu telaşlı ruhuma

Oturdum gecenin karanlığında hayretten buz kesmiş taburemin üstüne. Devrilen masamı düzelttim ve yerde parlayan kağıtları koydum üzerine. Elim gitti istemsiz...

Gömleğinin düğmelerini bile tam kapatamadan daha, sağ elindeki anahtarla kapıyı kilitlemeye çalışıyordu; böyle hızlı, özensiz hareketler ona göre değildi ama...

Anılar, kitabın arasında kuruyan bir çiçek gibi eskimeli zihnimizde. Üzerini toz kaplamalı, yıllanmalı anılar. Çünkü yıllandıkça özlem kokacak her biri. Eski...

Bu dört duvar ceza olmuş bana

Yıpranmış bir yatağım

Yıpranmış hayallerimi döktüğüm bir yastığım 

Giymeye ihtiyaç duymadığım bir karakterim var

Bu dört du...

(Spoiler içerir.)

Birazdan incelemeyi okuyacaksınız.

Sadece biraz daha zamanı var, bu sırada okumaktan vazgeçebilirsiniz.

Televizyonda mutlaka daha iyi bi...

Denizin dalgaları vururken anılarıma, güneşin batışını izliyorum. Şaşkın, üzgün, huzurlu. Yanımda olsa acılarını, sevinçlerini paylaşabileceğim bir insanın t...

Bütün bu boğuştuğum şey neydi? Kör bir bıçağın yüzü... Ben ise üzerinde yalın ayak geziniyorum. Sanki en acıtan yerinin tam ortasındayım, en dayanılmaz nokta...

Ne kaldı elimde? Siyah bir kutudaki deniz kabuklarından başka ne kaldı? Kocaman bir hiç. Nedir ki bu hiçlik dediğimiz? Kendi nefesimizle şişirdiğimiz balonun...

Affedemeyeceğim şeyler var -en başta da kendim-. Bunlar öyle şeyler ki artık benim bile boyumu aşıyor. Çok uzadılar. Çok iyi besledim onları içimde, yemedim ...