Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bugün bende bir değişiklik yapmayan monoton hayatımda bir gün daha bitmek üzere. Üzerime doğan güneş, dünyamı ısıtırken yüreğimi ısıtmayanları kendim ısıtmam...
Bölüm 2: Âdem
Uyumak için hazırlandı Âdem. Yatağa uzandığı ilk an tüm vücudu titreyerek refleks vermiş, minnet içinde olduğunu belirtmek istercesine eğilip ...
Tepemde ne bir güneş
Dallarımda ne bir renklilik
Islatmıyor artık bu yağmurlar
Ben yoksunlar kraliçesi
Görmesin beni böyle insanlar
Dallarım birbirine g...
Bölüm 1: Adnan
Anlaşılmayı beklerken kendimi anlatma yoluna hiç girmemiştim. Şimdi bunu yapmaya mecbur biri olarak yazıyorum. Mecburum. Hak ettiğim hayatı ...
Bugün tam tamına 4 damla gözyaşı aktı
Bu kuru çöl misali yanaklarımdan
Hatta 4 bile değil
3,5 damla yaş süzüldü
Yer çekimine meydan okuyamadan
Bırak bu ...
Kendimi çekmek istiyorum, her şeyi bir anda bırakıp gitmek gerektiğini hissediyorum, geçmişimle yüzleşemiyorum. Korkuyorum, benim olan anılarıma dahi sarılma...
Kendinizi hiç yalnız hissettiniz mi? Yalnızlık, yazılıp çizilmesinden hoşlanılan; herkesin bir parça içinde bulunduğu yalnızlık. Belki eksiklikler bulutunun ...
Hep oradaydılar, hiç gitmediler
Bırakmadılar beni benimle
İzin vermediler yanlız kalayım kendimle
Ben yalnızlığa aşıktım
Yalnızlık benden nefret ettiği h...
Yalnız başına öğrendiklerini kimse öğretemez sana, sen de kimseye öğretemezsin. Unutma kimsenin senin aklına ihtiyacı yok, aynı şekilde senin de. Sen yalnız ...
Ucundan tutamadığım, kıyısına ulaşamadığım bütün bu çelişkilere bir yaşam feda ediyorum. Ortasında durduğum trajediler, anlamını yitiren hikayelere dönüşüyor...
Hatır için yaşayan hayatlardan bir tanesi,
Hatırı sayılır yaşantısını hiç edip,
Başkasının çizdiği çift şeritli yollarda gidiyor.
Üç dakikalık hayat müziğ...
Gün batımı bana seni hatırlatırdı
Seninle yalnız kalırdım denizde batan güneşi seyrederken
Geceleri senin hayalinin imkânsızlığıyla yalnız kalırdım
Denizd...
Yanlış limanlara attık demirleri. Sonunda alıp ardımıza rüzgârı yelken açtık yalnızlığın derin sularına. Değmeden gözüne kimsenin, silik bir kara kalem yazıs...
Ne zaman gelmiştim ben yolun yarısını?
Olsun, yarısını gidenler varamaz demişti Zenon.
Geride kalanlar daha şimdiden buharlaşmış.
Karşımda bir yol, dilsiz...
Sonsuz ve boğucu bir karanlık içinde süzüldüğümüzü düşünelim...
Ne o bir çift gözün bir şeyler görebileceği, ne de o bir çift kulağın bir şeyler duyabileceğ...
Michel Foucault'nun ileri sürdüğü gibi, "kimlik doğuştan verilen bir şey değildir" önermesinden tek bir sonuç çıkıyor: Kimliklerimizin yani "ben kimim, bu d...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok