Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

yol ayrımlarından ibarettir zihnimin düşüşleri

tanrı aralar ben bakmadığım zamanlar perdelerini

sen gülümsersin, neşveler yanaklarında

sen değdiğin yerler...

sen

onu düşünürken

o

başkalarının adını

kalbine ritim olarak

işlemiştir bile

bile ki

sözleri,

güneş kadar parlar

lakin

eylemleri

kara bulutlar kad...

müsaadenizle,

yadigar ceketimi küpeşteye

altı köşeli kasketimi masanıza

cebimde buruşturduğum şiirlerimi

gözlerinize seriyorum

esasında suskunum,

susmu...

içim parçalanıyor

göğsüm kararmış

darağacımda bir buket kamelya

—sus!

bir zamanlar göklerle kararmış

senin ızdırabını taşıyan kundaklar!

bir ahır yangı...

adımlarım

karda issiz

kelimeler

dudaklarımda hissiz

sensiz kalbimin odacıklarında tonla kasvet

devam eden bu yolda adımlarım bana hasretli

ardını göreb...

Saat gecenin dördü,

Şaheste, gün çoktan öldü.

Papatya vari çiçekler,

Adını sayıklıyor.

Karahindibaları insanlar,

Papatya sanıyor.

Hani şu üfleyince uçu...

Dünyanın renklerini sırtlanmaya çalışırken,

Simsiyah insanlar olduk.

Hatırlar mısın bilmem,

Bir kaç ağaç ve yeşilliklerin içinde papatyalar,

Gökyüzü şenş...

nihai bulutlar ardı

bir kararma vardı

güneş tepelere varırdı

dünya yalanlar ağlardı

bir sağım, bir solum bu sabah

yoksul küllüğümde ölü isimler doğurdum...

kaybolan bir hüznüm

alelade geçtim kahrından

her ömrün

adım bir öksüz

kirpiklerin zulmüm

omuzlarında ölüm taşırdın da

benim başım

ondan hasret

benim ...

diken ardı yaprakların

bağlam dışı

soy dışı

akışında

bir hasret çeçen

lüzümsuz bu kahrın yare

eyyyy!

bir düzen

tek süzen

kimsesiz bir çimen

misali
...

sana kızıl haberler getirdim 

cehennem siperlerinden

kor bağrımda taşıdım da 

sol cephemden ayırmadım bilesin

nefes değil aldığım da 

o yandan bu yana k...

Geleceğin karamsarlığı çöküveriyor üzerime.

Yarınların karanlığında boğuluyorum. Ben, çok yorgunken sırtıma binen bu ağırlık belimi büküyor; yaşamın ağırlığ...

her çarşamba

koltuklar buharlı

tavanlar göz alıcı

boynumda yaralar

kalbimde ovalar

kimsesiz

bulutlar aşikar

sensiz damarlarım

tüten çiçekler

bartzab...

  Bir şeyler yazmak güdüsü belirince önce bir üşengeçlik ve korku basıyor. Ne yazacağım endişesi hafiften bastırıp kim yazacak o kadar ...