Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Mahşer yeri içimin ıssız sokakları,
Sokağın tıka basalığında sen,
Rüzgarı olur nefesin yapraklarının,
İnsan insanın mahşeri olur,
Adınsız yazılan satırla...
Ellerin boşluğa uzanacaksa,
Yoracaksa seni söylenen sözler,
Ne uzat elini,
Ne uzat yüreğini.
Seni gözleyenlere inat,
Sarıl kendine umarsızca.
Kapat göz...
Sularım çekiliyor
Kupkuru bir yalnızlık kalıyor geriye
Umudum tükeniyor
Kapanan kapılar peşinde koşup duruyorum
Siliyor zaman acıları
Ya da unutturuyor ...
Senin yaşındayım
Tam gençliğinin başında
Yirmi üçünde
Gittiğinden beri
Eksilmedi günler
Dinmedi yağmur
Ve
Gelmedin sen
Senin yaşındayım
Duysam ses...
Bir çiçek büyüdü
Vahşi ormanların
güneş değmemiş
ağaç gölgelerinde
Bir çiçek büyüdü
Dağların
gökyüzünü deld...
günlerin kapanışına eşlik ettiğimde her gece,
bazen ağlarken bazen ise hayallerde,
farkında olmak yalnızlığın,
yüreğimin parçalarını döker bir hiçliğe.
k...
Son acı da geçtiğinde umut bitecek
Kapıların ucuna bırakılmış çöpler gibi
Artık atılmış olacak varlığın evden,
Bu yerden bu her şeyden biraz taşıyan gök...
Aynanın karşısında kendine baktı. Saçındaki beyazlar onu şaşırtmıştı. Ne ara bu kadar beyazladı? ilk aklına gelen soruydu. Yine de kendini beğendi. Bazen ayn...
düşünceler ve sözler kifayetsiz
yaptıkların dururken arkasında
özür nedir ki, sen varken aynanın karşısında
mapus nedir ki, sen yatarken dört duvar arasın...
Gömdüm
gözyaşlarımı yastığıma,
Duymadan görmeden
Kimse,
Vardım sabaha.
Hangi gün, saat kaç
Bilmeden...
Vardım sabaha.
Bağrımda bir çığlık,
Haykırış...
Hep yalnız oturuyorum. Beni yalnızlığından tanır insanlar. Yalnız motor sürer yalnız ağlarım yalnız gülerim. Yazılarımı hep yalnız yazarım ve hep yalnızlık y...
Müjgan bazen boşa çabaladığını düşünüyor. Sanki hiçbir şey hiçbir şekilde onun istediği gibi olmayacakmış da hayat onu ufak tefek heveslerle oyalıyormuş gibi...
Elimden tutan birkaç karakter vardı
Hayli zamanında var olmuş
Sonradan unutulmuş
Hayır hayır kaybolmamış
Sadece hatırlanamamışlar
Es kaza yemeği oc...
Selam, nasılsın… Ben iyiyim teşekkür ederim. Zaman ne kadar hızlı geçiyor değil mi? daha dün tanıştık ve bugün oldu. Çok garip gerçekten. Şimdi “bir gün çok ...
Bugün kendimi terk edilmiş bir kasaba kadar yalnız hissettim. Sahip olduğun onlarca eve rağmen yalnızsın. Üstelik evlerin de camları kırık. Bi yeri terk etme...
Başlamadan önce ufak bir not: Yazı içerisinde yer yer kitaptan alıntılar bulunmaktadır. Spoiler yememek için kitabı okuduktan sonra yazıya göz atabilirsiniz....
Bazen insan, kendi iç dünyasında kaybolmuş gibi hisseder. Düşünceler, duygular ve anılar arasında kaybolan bir gemi gibi, okyanusun ortasında yapayalnız. Bu ...
Kaçmak istediğimde korkularım
Kalmak istediğimde merhametim
Tüm hislerim ve benliğim alelade
Bir telaşede.
Bu yerde ne kadar zamandır varım
Var mıydım...
Kırık bir eylül acısı alçıya alındığı an
Vurunca kös, ağyarı aşktan
Ulus’tan Opera’ya süzülen şehrin
Güvercinidir ellerin
Ve benim bu taklacı şairliğim ...
O akşamlardan biri bu. Hiçbir şey hissetmedin ya da her şeyi derinlemesine hissettiğin. Bütün hücrelerinle çektiğin acıyı bir yerden sonra hissetmeme dehşeti...
Yazarken bunu dinledim.
Göcekteki yat limanında dalgalanan denizin turuncu ışıltısına dalıp gitmişken geldin aklıma ve fark ettim ki ne dargın ne de kızgın...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
