Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Toplumun ahlaka aykırı saydığı kitaplar topluma kendi ayıbını gösteren kitaplardır.
*
Ben insanları ilkelerden daha çok severim.
*
Çoğu kişiler yaşamın d...
On iki buçukta Gare de Strasbourg’un önündeydim. Paris’e doğru yola koyulacak olan trenin hareket etmesine yarım saat vardı. İstasyona girdim. Bekleme salonu...
Rosi Pelon hâlâ alkolün etkisinde olup olmadığını anlamasının tek yolunun çok mantıklı bir harekete bağlı olduğunu fark etti. Eğer bunlar alkolün etkisiyle g...
Bay Rosi 1.69 boyunda, -ki etrafta kızlar varken bu boy 1.77 olurdu- kısa kızıl saçlı, sürekli giydiği rozetli ceketi ve aptal gülümsemesiyle günahkâr bir ge...
Evet, sevgili dostum. Ailemi aradım. Yarın onların yanına taşınıyorum. Hani yeni bir havadan bahsetmiştim ya, belki de bu aileden başka bir şey değildir. Ses...
Bulutsuz gökyüzünün ortasında yükselen ay geceyi gündüz kılıyordu. Kara Dağlar'da yuvalanmış yarasalar ve baykuşlar şehri kuşatmıştı. Halk kendini uykunun ko...
Burnunun kanadığını düşün. Bir damla pıhtılaşmış kan yere düşüyor. O kan, artık senin değil. O kan, artık sen değilsin. Şimdi, vücudunun parçalara ayrıldığın...
İlk defa evren yaratan bir dungeon master düşünün. Arkadaşlarını etkilemek ve potansiyelini göstermek için o evrene harcadığı gece mesailerini düşünün. Benim...
Harese nedir, bilir misin oğlum? Arapça eski bir kelimedir. Bildiğin hırs, haris, ihtiras, muhteris sözleri buradan türemiştir. Harese şudur evladım. Develer...
Bu satılarda ne sonbahar var ne de yapraklar.
Bu satılarda ne isyan var ne de kötü kelimeler.
Bu satırlarda yalnız içimdeki kuşu bir dala kondurma i...
Neden düşünüyorum ki ben bunları, diye soruyorum kendime. Neden düşünüyorsun Olivya? Tabii ki geçiyor o yollardan güle oynaya, sevdikleriyle, sevgilileriyle...
2. Bölüm: ''ENKAZ''
Gözlerim, dünyamın penceresinden akan zamanın kör edici aydınlığıyla aralandı yavaşça. Yerimde doğrulurken sızlayan yaralarımı görmezden...
Hayallerini idama götüren duygusuz, mimiksiz, tüm hislerden arınmış bir gardiyandı o. İdam sehpasının o can acıtan rengini bile göremeyecek kadar kör olmuştu...
“Bir insanın elinden hayatı boyunca kendisini kandırdığı şeyi aldığınız anda mutluluğunu da bitirebilirsiniz.”
Norveçli sıradan bir edebiyat öğretmeninin ...
Ritimlere kapılıyor vücudum. Üzerimdeki ağırlığın ve müziğin ağırlığı ile sarhoş olmuş bedenim, dal gibi sallanıyor kollarında. Ayaklarımın hakimiyeti artık ...
İki kere iki her zaman dört eder değil mi?
Peki, iki kere ikinin dört ettiğine dair bütün belgeleri ortadan kaldırsak, iki kere iki dört mü eder?
Hayır, ...
Yalnızlığın karanlığa yansıması denilince akla gelen isim, hayli erken gidenlerden bir güzel adam. "Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü be...
Çiçeklerin ferahlatıcı kokusunu her köşesinde hissettiği küçük dükkandan çıkarken tebessümle karışık teşekkür etti Tuna.
Sümbül buketini kavrayan eli yüreğ...
İnsan sancılar yaşadığı zamanları özleyebilir mi? Sıradan biri özlemez ama onun özlemesi gerekti. Fakat o, bunun yerine yarın için heyecanlanmaya başlamıştı....
“Her bir insanın ölümü de işte böyle azaltır beni çünkü ben insanlığın bir parçasıyım. O yüzden sakın sorma çanlar kimin için çalıyor diye; senin için çalıyor.”
1. Bölüm: "Düşman"
Elimde bir bıçak, ucunda benliğim, kesikler içinde bedeni, gözleri bana dikilmiş nefretle. En büyük düşmanı olmuşum kendimin.
Yaşam, ruh...
Kendimi bildim bileli, bütün günlerimi, haberim olmadan ve nefsime itiraf etmeden, bir insanı aramakla geçirmiş ve bu yüzden bütün diğer insanlardan kaçmıştım.
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
