Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Korkmak; öyle delicesine, öyle umarsızca korkmak. Göğsünün tam ortasındaki yumru ile sevdiklerini ve tüm hayatını düşünmek. Ne kötü bir andır o öyle değil mi...
2. Bölüm
Güçlükle araladığım gözlerimi bir süre kırpıştırdım, açıp kapattım ve tavanı izledim. Pencereden gelen ışık yetersizdi. Uzandığım yerden gerindi...
Korkusuz olmak uykusuz olmak gibi bazen, korkmak uykululuk hali. Bazı kavramlar yaşantımızla vücut bulunca bambaşka anlamlara gelebiliyor. Korkusuzluğum, zam...
“Hiç...” boynunu kokladım. “Hiç beni böylesine hissettin mi?” Geriye adımladı, sırtı duvarla buluştu. “Daha önce, hiç böylesine nefret ettin mi kendinden? Ko...
Dağlarla çevriliydi benim hayatım. Bu dağlar kuşların geçemeyeceği ve egolu devlerin aşamayacağı yükseklikteydi. Önyargılar katığıydı bulutlarla çevrili zihi...
Kapkara bir gece, kalbim hızla atıyor. Annem şu sandalyeye oturmuştu, uyumadan önce bana bir masal okumuştu. İşte kitap orada, yanı başımda, çekmecenin üstün...
Uyandım. Dijital saat, 03.17’yi gösteriyordu. Kabus görmemiştim. Tuvalet ihtiyacım yoktu. Bir yerim ağrımıyordu. Susamamıştım. Karanlığa boş boş bakıp niçin ...
Gecenin zifiri karanlığında siyah çarşafla örtülmüş gibi duran köyün, camii minaresinde ışıl ışıl yanan kandil dışında sadece bir ışık parlıyordu. Sarı, öğle...
Yerimiz taş, göğümüz taş. Öyle bir haldeyim ki bir mağara sanki... İçine sıkışmışım, nasıl anlatayım gök mavi diye?
Ortada yanan ateşimin aydınlattığı, turu...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok