Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Hep yalnız oturuyorum. Beni yalnızlığından tanır insanlar. Yalnız motor sürer yalnız ağlarım yalnız gülerim. Yazılarımı hep yalnız yazarım ve hep yalnızlık y...
Elimden tutan birkaç karakter vardı
Hayli zamanında var olmuş
Sonradan unutulmuş
Hayır hayır kaybolmamış
Sadece hatırlanamamışlar
Es kaza yemeği oc...
Selam, nasılsın… Ben iyiyim teşekkür ederim. Zaman ne kadar hızlı geçiyor değil mi? daha dün tanıştık ve bugün oldu. Çok garip gerçekten. Şimdi “bir gün çok ...
Bugün kendimi terk edilmiş bir kasaba kadar yalnız hissettim. Sahip olduğun onlarca eve rağmen yalnızsın. Üstelik evlerin de camları kırık. Bi yeri terk etme...
Başlamadan önce ufak bir not: Yazı içerisinde yer yer kitaptan alıntılar bulunmaktadır. Spoiler yememek için kitabı okuduktan sonra yazıya göz atabilirsiniz....
Bazen insan, kendi iç dünyasında kaybolmuş gibi hisseder. Düşünceler, duygular ve anılar arasında kaybolan bir gemi gibi, okyanusun ortasında yapayalnız. Bu ...
Kaçmak istediğimde korkularım
Kalmak istediğimde merhametim
Tüm hislerim ve benliğim alelade
Bir telaşede.
Bu yerde ne kadar zamandır varım
Var mıydım...
Kırık bir eylül acısı alçıya alındığı an
Vurunca kös, ağyarı aşktan
Ulus’tan Opera’ya süzülen şehrin
Güvercinidir ellerin
Ve benim bu taklacı şairliğim ...
O akşamlardan biri bu. Hiçbir şey hissetmedin ya da her şeyi derinlemesine hissettiğin. Bütün hücrelerinle çektiğin acıyı bir yerden sonra hissetmeme dehşeti...
Yazarken bunu dinledim.
Göcekteki yat limanında dalgalanan denizin turuncu ışıltısına dalıp gitmişken geldin aklıma ve fark ettim ki ne dargın ne de kızgın...
Öyle genel bir yalnızlık benimkisi
Kaldırım taşlarının çizgilerine basmadan
Zıplayarak yürümek gece vakti .
Sevdiğim sokak köpeğinin
Yol boyunca takip e...
''Bazen saatlerce oturur hiçbir şey konuşmazdık seninle. Gözlerimiz birbirini bulurdu, ellerim ellerine değerdi. Birkaç tel düşerdi alnına saçlarından. Avuçl...
fısıldarım
kısıldığım yalnızlık çıkmazından
korka korka
bulutlara
yalnızlığımı alıp götürsünler
içleri dolsun gözyaşlarımla
döksünler içlerini
insanla...
Aşkı hissetmek için
Yanımda
Bakıyorum onlara
Dakikalarca.
Tüm kavramlar imha içinde
Yitiriyor aklımı kör hevesiyle.
Aşkı buldum sandığımda
Ne erken...
İnsan alıştı mı bir kere yalnızlığa
Sonrasında çokça zorlanıyor kalabalıklara yeniden karışmaya...
Her ne kadar yalnızlıktan yer yer sıkılsa, daralsa, buna...
biz bunca yalnız
her birimiz bunca yalnızken
el ele versek mesela
sırt sırta
hiç değilse birimizin yalnızlığı dinmez mi
Artık ezemem ben kendimi
Bir meczubun ayakkabısını kaybettiği gibi
Ya o yoldan gidilecek
Ya da o ayakkabı bulunacak
Artık sevemem senden gayrı
Bir delin...
Kalabalıklar içinden
İçten içe bir veda
Ayrılırken yalnızım
Yalnızken kalabalığım.
Kurutulmuş hüzünlerimin
Lekeli yaprakları sarıca
Yoksunum belki aklı...
Gözlerimdeki deniz, senin yansımanla çırpınıyor,
Her damlası senin sevgin,
her dalga senin hasretin.
Gökyüzü bile kıskanır bu aşkın ızdırabını,
Yıldızlar...
Bir şehre geri döndüğünde duygularına da geri dönüyor insan. Gülüşüne, gözyaşına, heyecanına…
Geri dönmüşlüğümde karşılaştığım bu ahengi bir tablo gibi otu...
Karşımda batmakta olan güneşin doğru kişiyle duygularını paylaştığından emin değildim. Yine de bölmek istemedim sözlerini. Kırgınlığında payım olsun istemedi...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok