Edebiyat > Deneme

- Her şeyin önemsiz olduğunu bilince evren senin olur.

- Hiçbir şeyin önemli olmadığını bildim de ne oldu sanki, evrenimi bir kara deliğe kaptırdım.

Yaşayabilmek için hayatı öldürürsün bazen. Bu burukluk geceden kalma ama hangi dünden? Hissetmekle bahşedemiyorum. Hissel bir boşluk. Taze ve bugünden, yenid...

Her girdiği deliği kabaca yontarak açan arsız ve kredilerini tüketmiş kıllı bir su samuru olağandışı mı, tüm köklerinin bir traktörün açacağı kraterden az ka...

Birkaç adım daha atınca beyazlığın sonuna geldim. Kendinden doğma bir meraktı. Aşağı insem olmaz diye düşündüm, bir sonraki adımımı yalvarışlar, küfürler ve ...

Bana birilerini unutmak için gelenlerden nefret ediyorum.

- Yalan söylüyorsun.

- Doğrular yalnız kalınca yalanlaşırlar.

Kendi içimde boğulmuşum. Kendi kendime, üstüme kalın yorganlar çekip etten tabutuma gömülüp durmuşum. Ani bir korku sarıyor içimi; öyle şiddetli, tüm anlar v...

bazen her şey işte bu kadar kolay olurdu

bir insan birisini severdi ve ondan sevgi görürdü

birbirlerini dinler, anlamaya çalışırlardı

üzüntülerinde bir sı...

O an, sahilde yıldızların altında, sonsuzluğun tanığı olduğumuz bir gecede, dünya sadece ikimiz içindi. Yan yana uzanmıştık, sessizlikte kelimelerin yerini k...

Bir çingene ile seyahat etmeye ihtiyacım var. geride küçük küçük benler bırakarak.

Yolda bir sirk kurduk. Yanlışı yanlışla eğlendirmeyen. Biletsiz bir sirke...

Türkiye'yi seviyorum. İnsanlarını seviyorum. Öyle hepsini değil. Dindarlık maskesi altında uyanık, çıkarcı, kapitalist zihniyetli, demokrasi ruhunu anlamamış...

Dostsal manada yalnız hissediyorum okuyucu, dostlarım var ama yalnız hissediyorum. Benim insanlarımız nerde? Sevgileri yarınlara bırakmayan.

Başkalarıylayke...

"Uzun günlerde ekerler bizi, fikrimizi sormadan"

— Ingeborg Bachmann

...

Yaşamın, hislere olan kayıtsızlığını düşünürken duyduğum acıyı dindirmek için, gü...

Kimiz biz? Aslında kimse bilmez kim olduğunu ama tanımak mümkün. "Nasıl?" diye soracak olabilirsin şöyle anlatmam gerekirse;

Bir insanın aslında kendini tan...

Ve herkesin kaçtığı bir geçmiş vardı;

Kimisi insanlardan kaçardı,

kimisi yaşananlardan ve benim gibi bazıları da hakikatten.

Çok aziz bir demin tam ortasında Karanlıklara demir atan yaşlı bir gemideyim. uzaklardan çok uzaklardan arada bir fenerini yakıp beni farkındalıkla dolduran ...

- Günlük yaşantının çarkı beni un ufak etti. Unumu da havalara üfürdü.

- Üzgünüm. Çarklar pek hızlı dönüyordu ve ben bırakın onu durdurmayı yavaşlatamadım b...

Dün bir rüyamız vardı. Yarın da hayallerimiz olacak hepimizin vardır. Dünün mutlu yarının umutlu olması için bugünün iyi yaşanması gerekiyor. Hep bugünü yaşa...

Hayat, çoğu zaman bir rüzgarın önünde savrulan yapraklar gibidir. Bazen savrulduğumuzu, rotamızı kaybettiğimizi ve hiç bilmediğimiz yerlere sürüklendiğimizi ...

Tadına hiç bakmamış tanrı için, görkemli bir hayal gücüydü aşk, ve ölüm. Yarattığını kıskanması bundandı. Bahçeme tohum ekip hasatı yasaklaması bundan… bu yü...

Bazen insan hak etmez. Bazen de haksızlığa uğrar. Dünyaya inmiş tüm dinlerdeki günahları bir kenara bırakıp, hak konusunu tek başına ele almak gerektiğini dü...

Ömür; uzadıkça kısalan, kimi zamân keşke hemen şu ân bitse dediğimiz, kimi zamân ise ömrümüzün yalnız "o" ânında mütemâdiyen yaşamak için geri kalan tüm ömrü...

Bir şey beklemediğinde ,beklentilerini minimum seviyeyeye indirdiğinde işte belki o zaman bir mutluluk kırıntısı bulabilirsin bu yaşadığın kocaman evrende.

...

 Bir yalan biliyorum, her şeyi elde ettirebilir bana. Seni bile bir yalanla kazanabilmek kabul edilebilir gibi değil. Bazen konu ben olunca anlıyorum... Faka...

- Mezarlar diyorum, toprağın raflarıdır.

- Sen kaçıncı raftasın?

- Yedinci.

- Üstten mi, alttan mı?