Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
Yavaş yavaş ölüyoruz...
Gün yavaşça gülümserken bize biz sessiz sedasız ölüyoruz.
Kimselere çaktırmadan, farkına bile varmadan her gün bir kolumuz, bacağım...
Kendime yakıştırdığım daha doğrusu kişiliğimi oluşturduğuna inandığım iki kavram var: tanrı ve kedi.
Bir tanrı kadar yalnız ve güçlü hissediyorum kendimi. ...
En sevdiğim vakittir oysaki akşamüstü... Uyandığımda geceye doğru yol almış gökyüzü. Herkes evlerine dağılmış, bense kendimi arıyorum. Odam karanlık fakat bü...
Bu gece gökyüzü o kadar güzel ki! Sanki son nefeslerim ve o bana bu yaşamda güzel şeylerin de olduğunu kanıtlamak gayretinde. İçine çekmeden önce son kez gül...
Sıradan, sade insanlarla tanışmaya ihtiyacım var. Öyle karşılıksız, ne bileyim, dümdüz bir ilişki. Zamanın akışına, hayatın karmaşasına bırakılan. Ne bileyim...
İnsanlarla konuşma isteğimi, geçtiğimiz her bir gün biraz daha kaybediyorum. Yazma isteğimde de çeşitli dalgalanmalar olsa da konuşma isteğimde olduğu gibi d...
Yarattığı farklı bır dünya var, yalnızca ona ait olan hep içine dahil olmak istediğim. Hayatın tüm gerçeklerinden sıyrılıp kendine yeni bir alan yarattığı gö...
Yine uyandık hüzünlü mü hüzünlü bir bayram sabahına
Giyindim kıyafetlerimi koşturdum iki rekatlı dokuz tekbirli bayram namazına
Her tekbir yüreğime vurulmu...
Artık beni hatırlamandan korkuyorum. Çünkü beni sevmediğini hatırlayacaksın aslında. Bir kez daha sevilmemiş olacağım yani. Varsayalım ki hatırladın beni. Şi...
Giderek yaşlanıyor ömür
Bir bir azalan günlerin ardından giderek tükeniyor, giderek çürüyor, giderek kirleniyor.
Sanki elimize geçen ne varsa kaybetmişiz ...
Ve yine uyanmışız yeni bir sabaha ve yeni bir haftaya. Ama gel gör ki hâlâ harabeler çekiyor içimiz. Kırık dökük duvarlar, yaşanmışlıklar, yıpranmışlıklar ge...
Bugün rolleri değiştik, sen benim sıradan ama manalı yaşamımda izini sürerken ben senin pesimist dünyanın üstünde dolaşan bir bulut. Birlikte ve bir olmak va...
Dayımın ölüm haberini aldım. On dokuz dakikadır cenazeye yetişmek, dayıma son görevimi yapmak için bir otobüsün arka koltuğunda seyahat ediyorum. Bana bu sat...
Merhaba sevgili günlük.
Bu sana ilk içimi döküşüm, genelde beceremem bu işi, hep kendi kendime içime dökerim ama artık içimde daha fazla yer yok gibi. Hep ...
Hapishanelere ya da hücrelere gerek yok artık. Kendimi sıkışmış hissediyorum her şeye rağmen. İnsanlar yaşam alanlarını genişlettikçe benim alanlarım daralıy...
Sevgili Lotte,
Evet, hikayeye Lotte ile başlıyorum. Çünkü bu hikayenin Lotte'si belki de sensin. Bu kuşkucu ve kendinden emin olmayan cümlelerimi maruz gör....
Ve sonra vakit ansızın geçti. Artık saat kaç oldu diye telefona bakmalar yoktu, saatin kaç olduğunu biliyorduk. Geç kalacağımız bir ev yoktu, dört duvar aras...
Sevgili Tayfur,
Kendi kendime verdiğim savaşta insanların arada kaynaması sadece çabam oldu.
Sen her zamanki gibi haklı olmaya çalıştın sanırım beni anlama...
Öfke...
4 harften oluşan duygu söylemi. Ama hepsi bu kadar değil. Derinde bir yerlerden filizlenen, açığa çıkması uzun süren ama kökleri çok derin olan bir ...
Bu kez sessizlik yok
Dışarıda sürünen birkaç arabanın teker sesi
Akşam çöpünü atmaya çalışan bir güvercin
Öksürüğünü arşa çıkaran bir ay
Pırıl pırıl parl...
Yalpalıyorum bir sağa bir sola.
Bulamıyorum yönümü.
Gidecek yolu göremiyorum.
Üstelik hiçbir yol çıkmıyor varacağım yere.
Aklımda mıh gibi çakılı gerçekl...
Cevabı tatmin etmeyen bir soruydu benim için. Kalmak mı daha zor yoksa gitmek mi? Kimisi kalmayı beceremez kimisi de gitmeyi. Ben gitmeyi beceremedim. Kalaka...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok