Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
Bir süre bir şeyler yazmıştım aslında. Sonra üniversite için İstanbul'a yerleştim. O kadar karmaşıktı ki her şey, bırakın yazmayı, o açıklıka düşünemeyecek k...
Bu bi sa nat!
Ben, nereden başlasam bilemiyorum. Sarhoşum ve aksiyim aslında. Şu anda her şeye ve herkese muhalif olabilirim. Ki normalde de muhalif bir yan...
Ellerim titredi. Hayatım boyunca binlerce kez yapmıştım oysaki; markete girip istediklerimi alır, kredi kartımı hiç düşünmeden kasiyere uzatır, insan kalabal...
Şu zamana kadar hep tam tersi olduğunu düşünmüştüm ama insanları zor seviyor ve çok zor alışıyorum. Biriyle beraber düşünebilmek, biri için düşünebilmek anca...
İnsanlar ilk önlerine sunulan yaşamın aslında en iyisi olduğunu, ellerinden kayıp gittiğini zamanla anlıyor.
Yanlış ve hüzünlü bir zamanda...
Ne gelir elde...
04.11.2020
Bir boşluk ki tanımlayamıyorum. Parçalayıp indiriyor beni. Yaşadığım tüm güzel şeyleri unutturuyor. Anda hissettiğim acıya odaklanıyorum. Bu acıd...
Postaya verilmeyen ve cevap beklenilmeyen mektuplarda, insan kendi sonunu belirler. Geride kalanlara veda etmeye çalıştığı kağıdın üzerindeki mürekkebi, gözy...
O sabah oturup bir şiir yazdım. Hayalime sıkıştırılan şeylerin, hayatımı sıkıştırmasına dair bir şeyler. Seni özlemekli bir günaydın olmadı. Ama aklımdan bir...
En çok da kendi yakınına rahmet dilerken yanıyor canı insanın.
Allah rahmet etsin diyor babam.
İçimden ağlamaya başlıyorum.
Tüm dünya benle birlikte ağlas...
Ne kadar büyürsek büyüyelim çocukluğun saflığı kalmalıydı üzerimizde.
Göstermekten çekinmediğimiz merhametimiz, anlayışımız, iyi niyetimiz...
En çok da yü...
Durup düşündüğüm zaman ne kadar hata yaptığımın farkına varıyorum. Meğer ben hep beni en çok sevenden kaçmışım. Ben nasıl sevilinir bilmediğimden ağır gelmiş...
Bugün hiç beklemediğim bir anda, belki de kendime hatırlatıp yüzleşmek istemediğim ve bu yüzden de hafızamın diplerine ittirdiğim bir anı yakaladı beni. Yüzü...
Merhaba günlük kardeşim. Bu boş beyaz sayfa beni hafiften korkutmuyor değil.
Ben, hayatımız boyunca arkadaşlarımız tarafından verilen anı defterlerine "Kalb...
Yani derler ya hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçti... Ne çok kazanmışım ne çok kaybetmişim.
Bazen umutsuzluğa düşmüşüm, bazen umutsuzken mutlu gö...
Fakülteye giden yol burası. Yıllar sonra aklıma geliyor buradan nasıl, ne hâllerde geçtiğimi düşünmek. Genelde hızlı hızlı yürüdüğümü hatırlıyorum. Özellikle...
Hiçbir zaman tamamlanmayacak anlar biriktiriyoruz
Tam olmayacak
Tebessümler,
Sarılmalar,
Kavuşmalar,
Ayrılıklar,
Acılar,
Daha, daha ve dahası...
Haya...
Küçük bir kız çocuğuyken avuçlarıma sığdırdığım acılarımı şimdi kelimelerime sığdırıyorum.
Öyle korkağım ki; hâlâ onların yükünü taşıyamıyorum. Yakası ütülü...
Sahilde kitap okuma fantezim sırasında başıma gelenler:
1. Ayyaşın biri gelip yüzüğü ver diye tehdit eder. Yüzüğüm yok dayı der parmaklarımı gösteririm. Day...
Ben kimim?
Defalarca sorduğumuz bu soruyu kaç kere cevaplandırdık, cevaplandırabildik? Gerçekten de kim olduğumuzu biliyor muyuz? Açıkçası ben bilmiyorum......
Mutsuzluğumu içimde saklayıp öfkemi dışa vuruyorum.
Tükendim, adım atacak gücüm kalmadı.
Son zamanlar uyku bedenime hapsoldu. Uyuyunca biraz da olsa soyutl...
Bir yol var ve o kadar güzel ki aldığın her nefes... Gidiyorsun, çünkü harika ama sonu belli değil. Her gün erteledim ve o yolda devam ettim ama o bilinmeyen...
Bir ekim gecesi yatağımdayım. Soğuk, yorganımdan içeri sızmaya çalışıyor ve ruhum üşüyor. Ruhumu üşüten, dışarıdaki soğuk değil içimdeki soğuk biliyorum. Der...
İnsanların kalplerinin kirlenmeye yüz tuttuğu, oturulan evlerin dahi süpürülmediği, her yerde konteyner olduğu halde çöplerin yere atılıp doğanın hunharca ki...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok