Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
Günlerin getirmediklerini bekleyip durmak... Hayat bazen beklemekten ibaret olabiliyor. Herkes farklı bir şeyi umut ediyor tabii; kimi yolculuğa çıkmayı, kim...
Günü nasıl yaşayacağımı bilemediğimde bohçacı kadın misali beklentilerimi bohçama koyup taşlık taşlık geziyorum.
Ben dahil kimse almıyor. Bu kaçıncı kafe bu...
Bugünlerde bazı şeylerin altından kalkamıyorum, üstesinden gelemiyorum, anlamlandıramıyorum. Sen varsın ve neden oradasın onu bile bilmiyorum. Varlığının ben...
Sigaranın yanması da sanki rüzgara daha kolay karışmak için, hayatta yaşadığımız her saçmalık da bunun gibi. Aynı olayları bir daha yaşamıyorsun başka bir fo...
Özledim ben çok özledim. Peki neyi özledim beş “n”li günaydın mesajlarını mı? Yoksa heyecanlı bekleyişimi, hadi itiraf edeyim beğenilmeyi mi? İnsanız işte gü...
Farkındalığımız her yaşta farklıdır. Benim bu yaşımdaki farkındalığım ise alışkanlıklarıma oldu. Bunu bu yaşta fark ediyorum çünkü alışkanlıklarımdan kopmak ...
Yaşım ilerledikçe, zaten hep anlamsız ve gereksiz bulduğum “naz yapmanın”, insanın kendi hayatından/keyfinden/mutluluğundan çalması olduğunu düşünmeye başlad...
Yemyeşil bir yol görünüyor. Ayak uçlarımdan başlıyor göğe uzanıyor, mavi ile birleşiyor. Yeşil en sevdiğim renktir, bunu kim hatırlıyor? Yalın ayaklarıma taş...
Sona yaklaştım galiba, bir süredir iyi olmaya çalışıyorum, gerçekten iyi hissettiğim gün başıma kaldıramayacağım bir olay geliyor. Bu bir değil, birçok kez o...
Dünyaya dair her mutluluğumun ve her ulaşmışlığımın bir bedeli oldu benim, neyi istesem bir karşılığı oldu çoğunlukla koşulsuzlukla yaşayamadım. Başıboş olam...
Kendi hayatımın bile başrolü olmayışıma kırgınım.
Kim girerse hayatıma katilim olacak biliyorum. Çünkü eline ipleri ben veriyorum.
Hadi beni sevelim.
H...
bugün gitmek istediğim yolun sonunun çıkmaz sokak olduğunu görüp geri dönecek halim kalmayınca, kaldırıma çöküp hayatımın sonlanmasını bekliyormuşum gibi his...
Bu niyet okumayı, olmamış bir şey için akıl yürütmeyi, durduk yere bire bin katıp endişeler dağının altında ezilmeyi nereden öğrendik? Derinlerden bir ses “Y...
Çocukken bahçemize gittiğimizde esen rüzgârda ince gövdeli, ten gıdıklatan, uçlarıyla göğe yükselen boğazıma kadar gelen süpürge otlarının arasında delice rü...
Neyse, uzun bir aradan itibaren sanrılarım ve düşünsel sancılarım arttığından olsa gerek, gecenin en sevdiğim saatlerinde oturmazdım bilgisayarın karşısına. ...
Bazı günlerin sabahı olmuyor sanıyorum, sonra saatler sonra gözümü açtığımda havanın aydınlık olmasını kaçırdığım gerçeğiyle yüzleşiyorum. Ruhumun yorulduğun...
beni en çok hayatın sırrını anlamaya çalıştığımda yaşadığım hayal kırıklığı zorluyor. bazen kendimden uzaklaşıp şöyle bir bakasım geliyor dünyaya. acaba dışa...
Karşıma çıkan yazılar tesadüf mü? Zorluyor muyum bir şeyleri? Hiçbir şey yok ki görünürde aramızda… Benimki her zamanki hümanist sancılar ya da tamamen can s...
Bazen sadece bir "dayanamıyorum" sözü bile beni tanımlamaya yetiyor: Dayanamayan adam!
Herhangi bir şarkının herhangi bir yerinde herhangi birisi herhangi b...
Ne oldu şimdi? Ben istedim bitmesini, görüşmemeyi. Öyleyse neden bu içimdeki huzursuzluk, özlem ve tarifte zorlandığım kocaman bir vazgeçiş yorgunluğu. İleti...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok