evreneyabanci

Bir keresinde çocuktum

Kalbimin sokak aralarında kaybolmuştum

Pusulasız ve korkaktım

Yolun sonu hep evine çıkar dediler

Evimden kaçmayı büyümek sandım 

...

Gel. Koca bir anlamsızlığın içindeyim. Kayboluşumu bulmak için anlayabilmen gerek beni. Anlatmam gerek. Tane tane, bunca zamanın içine sığdırdığım ve yitirme...

Ne zaman kalbim kararsa yukarı bakarım. Evreni hatırlar, sorunlarımın toz zerreciği kadar olduğunu düşünürüm. Kalbim acıdığı zaman dibine kadar onu dinler, e...

Yası bitmemiş genç bir adamın yüzünde

hafif bir akşam rüzgarı esmeye devam ediyor

sabahı bekleyen bütün şairler biraz dokunaklıdır

sesimin kelimelerle bul...

Eğer bir ağaç olsaydım, dallarıma neşeli kuşlar konsun isterdim hep. Şarkılar söylesinler isterdim rüzgara karşı. Yapraklarımla dans ederdim ben de ölümsüzmü...

Siz hiç her şeyinizi kaybettiğinizi hissettiğiniz mi? Hem de tam kazandığınızı zannettiğinizde.

Bazen artık her şeyim tam dediğiniz anda başlıyor her şey, b...

Korkuyorum bir gün her şeye arkamı dönüp ardıma bakmadan uzaklaşabilmeyi öğrenmekten. Kötü bilinmeye razı gelip bütün iyilikleri içime sıkıştırmaktan. Pamuk ...

uyandı. ortalığı her zamankinden fazla dağıttı, akvaryumu öptü. camı açtı-öksürdü. her zamankinden az dağıldı, rüzgâr yalazlayarak küfretti yüzüne-

 * * * *...

peki ya sonra?

yirmibirinci yüz-yıl

şimdiki zaman dilimine muttasıl

ve arz ederken

bir vakar arsızlığı

tüm cümleler yazıldı belki

tüm şarkılar söylendi...

Nefes almaya ihtiyacım var. Bir yerlere gitmem lazım. Neresi olduğunun bir önemi yok, burası olmayan her yer kafi ve güzel. Nerelere geldik? Şu an her şey fa...

İnsan sigarasının dumanını havanın sislerine doğru üflerken ne kadar çok şey düşünebiliyormuş öğrendim.

Çakmağın ateşinde bir duvarı aydınlatırken tek başın...

Evimi özlüyorum. yirmi altı yıllık hayatımda değiştirdiğim dördüncü ev burası. on dokuz yılımı sığdırdığım o evin yerini tutamadı koskoca üç ev. o merdiven b...

Olmadığım yerlerde olamamanın acısı canımı o kadar çok yakıyor ki olduğum hiçbir yerde mutlu olamıyorum.

Kendimi tanıyamıyorum. Çocukluk fotoğraflarımı görd...

Kendi umutlarımın katiliyim ben. Sessizce işlediğim son cinayet, gözlerimden aşağı ittirdiğim gözyaşlarımdı. Dudaklarımın arasından süzülüp yok oldular. Ve s...

Merhaba ben Deniz.

Yirmi üç yaşındayım. Damlalarından yıldız ve bulut yaptığım yerdeki kan bana ait. Kendime ait hissettiğim birkaç şeyden yalnızca bir tane...