Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Kendi eserim Hasbelkader'i okumak isteyenler bıraktığım bağlantıdan yardım alabilirler.

kuyuya düştü karayelin

sürüklediği cılız, zulmedilmiş yaprağı

ardında bıraktı kadim melaikeleri

düşerken mutlu muydu

kim bilir ki?

öncelerden öncesi

...

Leyla, birbirini bıkmadan usanmadan tekrar eden soluk renkli sabahlardan birine daha uyandı. Gözlerini açtığında ne vakittir aynı tavana umutsuzca baktığını ...

aşırı hissin verdiği hissizlik

Geride bıraktığı tüm günlerin aynısı olan sabaha bıkkınlıkla uyandı. Sıcaklarla birlikte konteynır evinin içi daha da ısınıyor daha da nefes alınmaz oluyordu...

Her uyanış bir duadır

Yaşamın kutsallığını resmeden

Varoluşçuluğun prototipi bu resim ki

Her adem içindir,

Eksiksiz her mahluk

Muhatabı bu sanatın

Soka...

Durdum kıyama

Bilirsin ki varmak isterim yanına

Sevdiğim, ayırma huzurundan

Çabuk kavuştur yanına

Eğildim rüküda

Benden evvel gitti secdeye

Gözden aka...

Dağlar var

Sanki kimse derdiyle aşmamış bin yıldır

Üzerinden kuşlar memleketine uçmamış

Yalnız ölüm olmuş eteklerinde

Kan kokmuş, ot bitmemiş 

Öyle mi o...

Seni üzmek

Bir ev dolusu insanı gazla boğmak gibi

Öyle vahşetli artık

Bir ev dolusu insanı gazla boğarmışım da

Seni üzemezmişim gibi kendimi bilerek.

Ö...

şayet bir gün sesimi duyamazsan

kuşların sesini getir aklına,

hatırla beni..

gökyüzü mavi, 

ağaçlar sarmış her yanımı 

derdimi, anlatmaklı olurum suyun ...

Şiirlerle doldurmak istediğim duvarlarım var benim. Kendi içinde çalkantılı iç dünyasında buharlı gemiler kalkan ve hiç bilmediği limanlarda demir atan alela...

Korkak birine dönüşmek zaman alır neticesinde

Ben zamanın içinde yaşayan bir kadın değilim

Diye düşünsem de yelkovan ve akrebin oyuncağı olduğumun farkına ...

ve sessizlik. çok sessizdi ev. sadece ayak uçlarımızın sesi. tüm o kalabalık gitmiş, renkler yeniden geri gelmişti. seksen metrekareye ne sığabilirse sığdırm...

dört duvarı vardı odamın

biri oydu sırtımı dayandığım

iki yastığı vardı yatağımın

biri oydu uyurken sarıldığım

Sensiz öyle soğuk ki dünya 

Kor gibi içim yanıyor ama ellerim buz  

Titreyen gövdemde göğsümün buğusu 

Sen varsın, ben varım ama biz yokuz

Besbelli yanac...

Bir adım atasım yoktu evden dışarı. Uzak bir fırtınanın rüzgarıyla sallanıyordu ağaçlar. Ve balkona yakınlıktı en çekici yaşam arzusu. Yaşam arzusu diyordu u...

Zaman, bir sigaranın kendiliğinden yanması gibi, durmaksızın akıp gider. Bir sigara yandıkça, küllerine karışan her bir parça, hayatın ne kadar kıymetli oldu...