Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Insandim doğdum

Insandim büyüdüm

Ama Insan ölmedim

Bunca yasamim meğer

Insan gibi geçmemiş

Aslında yaşamadan ölmüşüm

Yaşam bir güç arayışı

Boyumun yetmediği

Veya gözlerimin aşağı bakamadığı

Ayaklarım çoktan bataklık içerisindeyken.

Gördüğümü yaşamam için

Belli bir süre...

kırık aynalar etrafta

her bir acı ruhumun dağınıklığında

her parçada bir ben

sigaranın dumanı dağıldığında

ruhumun katilleri

cinayetlerin her biri

ezi...

Ömrümüz her şeyi yaşayacak kadar uzun değildi. Başkalarının hayatından da ders alınması ve öylece yaşanmaması gerekirdi. Misal ben, evet belki de sen… Herkes...

Sana verilen bir armağandır yaşam

Her bir nefes, her bir ses kanıtıdır bunun

Zamanla bir olduğunu anlayacaksın

Havayla suyla ateşle toprakla yağmurla

Ked...

Daha çok küçükken yani hayat hakkında hiç fikrim yokken; aşk tesadüfleri sever filminde geçen bir söz; beni bugün olduğum kişi yaptı. Şöyle diyordu;

''Hayat...

Gitme ve gelme aleminde,

Umutsuz yakarışlar ve aykırı davranışlar,

Var olduğun zaman,

geçmişinin baskısı ve biriken kin.

Sen ki karanlıklar içinde kuşatı...

Ellerinden dökülen bir yaşam,

Bir can vermekse kollarında,

Düşünmekten, seni istemekten,

Aklımın saraylarında yargılanırken 

ben hissedemem sıcak ellerin...

Küçükken karanlıktan korkardım. Hele ki karanlıkta deniz kenarında oturmak işkence gibi gelirdi. Geçip giden zamanın benden götürdüğü şeylerden biri de bu ko...

İnsan zihnini ve düşüncelerini dünyadan uzaklaştırınca özgürleşiyor. Hırs ve kibirden uzaklaşınca da dünya bir avuç toprağa dönüşüyor.

Son acı da geçtiğinde umut bitecek 

Kapıların ucuna bırakılmış çöpler gibi 

Artık atılmış olacak varlığın evden,

Bu yerden bu her şeyden biraz taşıyan gök...

Ölüm sadeliğini düşün derim.

Ölüm sadeliğini anla isterim.

Yaşamanın çetrefilini anla.

Yaşamın çetrefilini düşün isterim.

Ölümle, ardında insan bırakmak,...

Kırmızıdan başlamıştı güne

kapanmış dükkanların ardında

ve köşeyi dönünce karşılaştığı çocukların

umarsız feryatları sayılı posta kutusunda

Kırmızıyı çık...

ölüm fani bir korkudur

yaşamı ani kılan

insanlar ise adi birer zanlı

ellerinde nacakları uçları kanlı

saplıyor avucundaki bağlara

ekinler bugünden darma...

bozkırın ortasında sesiz bir çığlıktır ağıtlarım

ya hancıyım bu fani dünyada yada bir yolcu

hayat dediğin bir yol ömür dediğin bir son mu?

bu kaçıncı yo...

Ağlamak geliyor içimden ama yapamıyorum

bir toz bulutunun içinden bakıyorum uzak olmayan geleceğe

insanı yoran ve diline pelesenk olmuş bıkkınlık hayatın k...

Her karanlığın içinde küçük bir umut ışığı yok mudur aslında, insanı hayata bağlayan şey onun inanması değil midir? Hep bir sonu düşünürüz. Neydi son? Daha b...