Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

...

Yazıya başlamadan ufak bir not: İyiyim, intihara karşı bir teşebbüsüm yok, aksine 150 milyar milyor sene yaşamak istiyorum, evet, 150 milyar milyor sene...

Soğuk, çok soğuk… Kaldırımların altındaki toprak, parke taşlarının arasındaki otlar, duvardaki tuğlalar; hepsi üşüyor bu gece. Başını önüne eğdi, uzun zamand...

On dokuz senedir dünyada şu aciz bedenim, ruhumsa yetmişlerinde inzivaya çekilmiş evrenin bir köşesinde. 

Son birkaç senedir hayatımı kendi düşüncelerim, em...

Kendimden vazgeçmeye değer serüvenlerin

nankör ve kılıçtan keskin mazisiyle,

düşe kalka yaşıyorken hayat denen harabeyi

benim mayhoş anlarımdan daha imkan...

Başkalarının oluşturduğu kalıpların içine girmeyeceğim daha fazla, incitmeyeceğim kendimi başkaları incinmesin diye. “Başkaları üzülmesin de ben üzüleyim öne...

Hayatın telaşı yordu beni usta

Doğru diyordun, hayat yormuyordu insanı

Bazen bir nefeste saklıydı hayat

Bazen bir hevesti insan için yaşamak

Bu telaşta k...

Rüzgâr diyorum, ne kadar acımasız 

Süpürüp giderken sokakları 

Bir çöpçü edasında 

Bir ıslık eşliğinde 

Bedenimi almayı unuttu çöp kenarından

Alçakça al...

Esasında amacım veda etmek değildi. Bilirsiniz işte, insanlar bir şeyler düşünür fakat düşündükleriyle kalırlar. Aslında öyle olmasını beklemezler. Lakin öyl...

İçimde kazanılmayı bekleyen zaferler gibi soluksuz bir bekleyiş aldı dört bir yanımı. Ne gerçekten başarmaya olan inancım ne de başarısız olma hissinin derin...

Sıcak günlerin birinde Hasan amca boyaları dökülmeye yüz tutmuş dolmuşunun yanında kara dertleriyle beraber sigarasını tüttürüyordu. Dolmuşa binmek üzere haz...

İçimdeki kırgınlıkları özgürlükle tanıştırdım bugün. Beni çepeçevre sarıp içine yutacağını sandığım kırık dökük parçalarımla barıştım. Ateş misali ruhumu yak...

Kendim olmadan yaşamak ölmekten iyi midir? Vazgeçip inandığın her şeyden iyi midir yine de nefes almak? Nefret etmiştim öğretmenlikten ama yine de yapabilir ...

Galiba ölüyorum tanrım

Göz alıcı bir ışık tutulmuş ruhuma

Tüm evrene göğüs gereceğim sanırım

Kocaman ormanım tek bir ağaçtan oluşan

Her şey daha kolay gö...

Biri öldüğü zaman toprağın altına gömülen, sadece ölenin vücudu zannediliyor. Geride kalanların da bir parçası onunla gömülüyor aslında. Tıpkı noksan bir diş...

her gün aynı rüyayı gören bir adamın

gerçeği neydi

her gece aynı kulübeyi bekleyen

etrafında bombalar patlarken

sigarasını yakıp dudakları arasına sıkışt...

Tam 32 tepe sayıyorum, o kadar yalnız burası. Burası yalnızlığı temsil ediyor...

O kadar kalabalık burası; ter kokuları, yıkanmamış çoraplar, söndükten sonr...

Bazen öyle bir an geliyor ki hayata dair hiçbir beklentiniz kalmıyor. Buz gibi bir havada sadece içinize çektiğiniz duman sizi ısıtıyor, sarıp sarmalıyor. Ko...

İstiklal Caddesiʼnde, mutlu ve kahkahalı kalabalığın arasından üç arkadaş, omuzları aynı hizada, insanların arasından yorgunluğun vermiş olduğu güçsüzlükle g...

Düşün,

gidecek bir yerimiz var.

Yollarından geçenleri uğurlayan yaz akşamları,

çiçek mevsimler,

soluğu göğe varan sarı başaklar,

gözlerimizde kaybolmuş ...

Televizyon kanallarında veya sosyal medyada yaralı kadın ve çocukların, molozlar altında kalan ailelerin, açlığın, çadır kentlerin, sürgün hayatların görülme...

Badem ağacımın altında oturuyorum yıllardan beri. Otururken düşündüğüm tek gerçeğim geçmişim ve küçüklüğümden hatırladığım yamalı hatıralar. Çoğunlukla babam...

İmkansızlıkların yeri,

Dünya desem inanırsınız bana

Soğuk bir gece çöpte bulunan o masum bebek

İşçi bayramını çocukların kutladığı bir devir ve de

Baba!...

Kadıköy'ün, Moda'nın en güzel sokaklarında sizi yaşatan, tercihlerinizi tekrar tekrar sorgulatan, ihtimallerin var olduğunu ve bedelleri olduğunu size çok gü...