Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
bir bacağı ötekilerden kısa olan bir sandalyede, manzarası olmayan bir pencerenin önünde oturuyor. omuzları dik ama biliyorum, bakışları omuzları kadar güçlü...
Saatlerce sustum tek kelime etmeden, ağzımı açsam kelimeler dilimi parçalamadan ulaşamayacaktı kulaklarına. İçimde biriktirdiğim bunca hınç, bunca öfke dilim...
Kimim ben?
Neyim?
Ve neyiyim kendimin?
Çoğu zaman düşmanı olduğum geçiyor aklımdan
Çünkü ancak bir düşman yaşatabilir bunca kırgınlığı.
Sonunu bile bile...
Çokça şikayet ederim her şeyden ve herkesten. Sen biliyorsun ya beni. Uyuyorsun ama. En sevdiğim şarkı çalıyor, sen duymuyorsun. Çamaşır makinesi benimle zıt...
Ben hiçbir şey anlamıyorum bu adı insan olan ama sevmeyi, değer vermeyi, kıymet bilmeyi bilmeyenleri. Ne kadar çok çırpınıyorum onlar için, ne kadar çok çırp...
Bugün anladım ki kimileri için uçan kuş değildi özgürlüğün simgesi. Ne bileyim bakkala yalnız gitmekti mesela, ayakkabılarını çıkarıp kendi kapının önüne koy...
Merhaba. Günlüğü bazen dostum gibi göremiyorum. Bazen benim düşmanım gibi. Kendimden başka her şeyden bahsettiğim bir düşman. Bazen ise bir kuyu. İçinden su ...
İnsan aslında kendini duyabildiği kadar yaşar acılarını, korkularını.
Sen hâlâ üzüldüğünde, ağlarken çığlıklarını içine atmaya devam mı ediyorsun?
Sen de b...
Seninle mutlu olduğum zamanları anımsıyorum da şimdi, ben senin gözünün içine bakarken senin gözlerin aynadaki 'sen'den başkasını görmüyormuş, bunu geç anlad...
Bugün kelimeler sadece boğazımda düğümlenmekle kalmayıp nefesimi kesip yolumdan etmişti; kim vardı hayatımda bana ait, bilmiyorum. Konuşmak, anlatmak istiyor...
Bari sen bir şey söyle... Lütfen...
Peşine düşmeli miyim, bu bilmediğim ama kestane şekerine açılan deniz üstü yola?
Yoksa avuçlarımı iyice açmalı,
dokunu...
Hep bir şeyler eksik ve hep bir şeyler yarımken aradığım parçayı en uzağıma koymuştum. Durup soluklanmak yerine hiç durmadan koşmayı yeğlemiş ve en uzağa koy...
Dağların, kıtaların hatta şu koca adaların ardındasın muhtemelen. Şehrin gürültülü ışıkları, şaşaalı karmaşık hayatı seni kaçırmış olmalı. Bulunmak istemiyor...
Var bir yerde, en büyük yalnızlığımız var. Üzgünüm bunu yaşamak, hissetmek istemezdim ama oluyormuş; demek ki o kadar kalabalığın, o kadar sevginin içinde in...
Bugün günlerden 11 Kasım. Tam 5 yıl olmuş. Bütün kırgınlıkların, küskünlüklerin üzerinden koskoca 5 yıl geçmiş. Sana büyüdüğümü söylemek çok isterdim. Ancak ...
Neden korkuyorsun? Uyansana artık günlük on iki saat uykularından. Bir sigara içebilmek için bir dilim ekmek yiyeceksin alt tarafı, belki üstüne bir bardak s...
Bir süre bir şeyler yazmıştım aslında. Sonra üniversite için İstanbul'a yerleştim. O kadar karmaşıktı ki her şey, bırakın yazmayı, o açıklıka düşünemeyecek k...
Bu bi sa nat!
Ben, nereden başlasam bilemiyorum. Sarhoşum ve aksiyim aslında. Şu anda her şeye ve herkese muhalif olabilirim. Ki normalde de muhalif bir yan...
Ellerim titredi. Hayatım boyunca binlerce kez yapmıştım oysaki; markete girip istediklerimi alır, kredi kartımı hiç düşünmeden kasiyere uzatır, insan kalabal...
Şu zamana kadar hep tam tersi olduğunu düşünmüştüm ama insanları zor seviyor ve çok zor alışıyorum. Biriyle beraber düşünebilmek, biri için düşünebilmek anca...
İnsanlar ilk önlerine sunulan yaşamın aslında en iyisi olduğunu, ellerinden kayıp gittiğini zamanla anlıyor.
Yanlış ve hüzünlü bir zamanda...
Ne gelir elde...
04.11.2020
Bir boşluk ki tanımlayamıyorum. Parçalayıp indiriyor beni. Yaşadığım tüm güzel şeyleri unutturuyor. Anda hissettiğim acıya odaklanıyorum. Bu acıd...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok