Kutlu olsun çocuk.
Kutlu olsun karınca.
Kutlu olsun ağaç.
Kutlu olsun toprak, deniz, rüzgar... Yarına inansın herkes.
Dünya görecek o günleri:
Firavun f...
Sen ki bu dünyanın iyileşmez yarası
Yaran kimdendir?
Hangi kuytu yolun tenhasında
Hangi yanmaz ışığı beklersin?
Bir diken başka bir dikeni yaralamaz derl...
Sen anın şımarık ellerini tutuyorsun orada
İşte buldum, diyorsun
Ben burada beklemenin türkülerini sıyırıyorum aklımdan
Yakındır, geçecek diyorum
Sen sar...
Kim ne kadar ve nasıl oradaysa
Çıkmıyorsa veya inmiyorsa
Gitmiyorsa veya gelmiyorsa
Ya da tam tersi
Ya da değil
Ben orada değilim
Dualar, dilekler, emi...
Silik bir umudu çok yerinden yaraladı bu dünya
Bir kuşu çok kanadından kırdılar
Bir sevginin üzerine bastılar yüz yerinden
Ben tanrı olsam giydiğim hırkad...
Bakışlarında puslu bir perde
O perdede flu bir atlas
Kaybolacak bir yer beğen kendine
Demode bir akılla artık burada durulmaz
Kısık gözlerini boşluğa çev...
İçinde 'nasıl anlatılır'ını bilmediğin bir boşluk. Ruhunda sana ait ama sana benzemeyen bir alan. En çok onu arıyorsun. En çok ondan kaçıyorsun. Bir tanımı y...
Bir çocuğun en büyük düşmanıdır
İnsansız odaları aydınlatma gayreti
*
Işığı açmak için tüm mahalle benzer düğmelere bastık o dönem
Kimi aydınlığı buldu, ...
Bugün Oruç Aruoba'nın ölüm haberine uyandık. Bu üzücü kayıp, Aruoba'yı yaşamının son evrelerinde tanıyabilmiş olduğum için benim açımdan epey trajik cereyan ...
Bir odadayım, oda ki ne oda
Dünyada değil gibi karanlık
Işıkları açmak içeriyi aydınlatmaya yetmiyor
Dünden beri bir kelebek çırpınıyor perdenin dibinde
...
*
Yirmi sekizinci kez alıyorum aynı soluğu
Gün aynı yerinden batıyor, sesler aynı tiz, gölgeler aynı boğuk
Aynı anlamaz bakışı tanıyorum yirmi sekizinci k...
Yorgunluğu sürdürüyorum, yaşamı değil
Yakasız bir zaman
Hiçbir şey kalmadı bir araya gelecek
Birbirinden bağımsız tükeniyor her şey
Meltemmiş, poyrazmış,...
Bir yangın ki bu, ateşi fikirden
Rüzgarı öfkeden
Öfke ya, neye öfke?
Düşünceye, coğrafyaya, kadere
Aynılığa, katıya öfke
Gerçeğe, doğruya, akıla öfke
...
I.
Kafamın içi:
Anlamından kaçmış bir cümle
Dolaşıp duruyor sokaklarda
Yerleşik kalamıyor bir türlü
Ama soluklanıyor ara sıra
Bazen altına sandalye çek...
Sapa bir yolda bırakmışlar elini
Çok kalabalıklarmış, belli
Soruları aklına değil kalbine sormuşsun
Bir iniltiyi karalamışsın şiir diye
Bir şarkıyı yırtm...
Yaşama cüretini aldı elimden bu dünya
Yalnız eskimenin ezberi kaldı gözlerimde
Kuru bir çiçeği koklar gibi kokluyorum yarını
Taze bir yara gibi saklanıyor...
Yarın, yaşanan değil beklenen bir şeydir
Unut hatıranı ve anımsa kendini
Işığın düşmanı değildir gölge
Güvensiz denilen yollar
üzerinde yeterince iyi in...
Salgın sebebiyle sekteye uğrayan "dünya düzeninde" işsizlik çağın ötesinde bir boyuta ulaştı artık. Birçok meslek grubu ve insan, rutini sürdüremeyip hayatta...
Gök yerinde, bulutlar sakin
Bina duvarları gün ışığından yorulmuş
Zamana ve takvime dahil olmayan bir an
Düne, yarına ve şimdiye ait olmayan
Bunca yıldır...
Belki bir dargınlığın sesidir bu şiir
Bir çaresizliğin dile gelmeyişidir
Göğüs kafesinde karanlıktır bir parça
Koparılıp atılamamış bir şeylerin ağırlığı...
Önünde soluk soluğa durduğum hatıranın
Eskimiş elleri hala göğsümde
Jelatini üzerinde bir yaraya bakıp
Üzerimden örselenmenin izlerini üflüyorum
Annemin ...
Üşüyorum
Boynumda bir takımın atkısı
Kimindir bilmem
Buğulu bir kıraathane kapısı
Renklere kadar küfürler edilen bir yermiş
İçeride konuşuluyormuş geçen...
Yüzümün aynasını kırdım
Burada pürüzsüzlüğün lüzmu yokmuş
Savurdum iyi niyetin bayrağını
Nezaketin karşılığı yol değil tolmuş
Kırbacın bir suçu yok, elle...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
