Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Gözlerin karanlığa alışmış, bedenin yorgun, ruhun bitkin. Ellerinin acısı, yorgunluğun arasında kayboluyor. Ama durmuyorsun. Çıkmana çok az kaldı, bunu biliy...
Bir kuyudayım, derin ve karanlık. Duvarları yüksek, çıkmak zor. Burada yalnızca kendi nefesimin yankısını duyuyorum. Yukarıda bir ışık var, uzakta, dokunamay...
Bekliyorum, bir şey yazmanı, açıklama yapmanı veya ne bileyim işte ne düşündüğünü söylemeni, oysa sen beni hiç görmüyorsun, önemsemiyorsun, ben de garip bir ...
Geçmiş, hayatımızda derin izler bırakan anılar ve tecrübelerle doludur. Ancak, ne kadar özlersek özleyelim, geri getiremeyeceğimiz bir zamandır. Onu değiştir...
Her ne eksikse, her ne yarım kaldıysa, onları tamamlamak için buradayım. Senin yaşanmamış sevinçlerin, gizli kalmış umutların, söyleyemediklerin… Hepsi için ...
Bir dikişte bitirirdi hayatı
Yapabilmek elinde olsaydı
Hızlı koşar çabuk yorulur
Sevdikleriyle ilgili şeyleri asla unutmaz,
Fakat inadı tutunca da tut...
Başka bir şehrin sokaklarında
Başka insanların arasında
Hala anılarla ıslanmış kalbim,
İnsan unutamıyormuş meğer
Nerede olursa olsun
Ne kadar kaçarsa k...
Paraşütsüz atlamaktır aşk bembeyaz bulutlara
Ötesini düşünmeden savrulmaktır yarin kollarına
Güneşe yakın uçarsa kanatlarının yanacağını bilir miydi İkarus...
Defterime anısı olan nesneleri yapıştırmak hoşuma gitse de tüm sayfaları güncel tutmam gerektiğine inandığımdan bir türlü başlayamamıştım ta ki bugüne kadar....
Kışlık dertlerini çıkarırken bir göz
hafif bir Eylül esintisi;
avlamış senin için, bir kokuyu getirip bırakıveriyor burnunun ucuna.
Dikmiş sana gözlerini...
tam olarak ne hissediyorum bilmiyorum.
bazen çok kızıyorum.
her şey bu denli güzel giderken, kurulan onca planın gerçek olması ihtimal olmaktan çıkmışken...
Hikâyeler, hikayeler... Sonra hayatlar... Ne çok hikaye gizliyor hayatlar. Sokaklar, kaldırımlar mesela kaç bin, milyon, milyar anı taşıyor acaba? Kiminin "B...
Anlatacağım mesele kesinlikle gerçeğe dayanmamakla birlikte, kızı doğum yapan annenin ilk önce torununu değil de kızını görmek istemesi kadar gerçektir.
...
Koparacaksanız, sulamayın içimdeki çiçekleri,
Yeşermesin boşuna, umudu kıran ellerde,
Bırakın benim tutunduğum dalları
Rüzgarın değmediği, saf bir gölgede...
GÜN-6
Merhabalar. Ben Dermancan. Yirmi dört yaşındayım. Bir yanım sokaklarda, bir yanım dört duvar arasında büyüdü. Ben kendimi bildim bileli en az iki kişi...
Ben bir dış mekan süsü,
İnsanlar bana bakmak için oradalar.
İçimle dışımın bir oluşu,
Kimseyi ilgilendirmiyor.
Petunyalar hüzünlenmez diyorum,
Konduğu y...
GÜN-1
Ben görünmezlerin, yalnızların, dışlanmışların peygamberi, ben mahallenin elinde mızıkayla dolanan delisiyim. Doğduğumda Can beni buldu, ben oldu. Her...
Bilemedim bıçaklarımı,
Kim bilir belki savaşırız diye,
Güçten kuvvetten düşürdüm kendimi.
İyi günlerden geçirdim kendimi,
Sırf ezileyim diye.
Karaya boy...
Gözlerinde bir bakış
Sarılmanın verdiği huzur
Artık mazi oldu
Ben ve yalnızlığım kaldık
Sen hiç bilmedin seniz olmayı
Ben uykumdan uyandım sabahlara kar...
İnsan ne zaman vazgeçer sevmekten
Unutmak, hiç karşılaşmamayı ummak
Sonra derin bir iç çekersin yalnızlıktan
Anı defterimde kalır yalniz ismin
Geçiyor, ...
Bu bir son mu bilmiyorum
Cenaze evi gibiyim bu aralar
Bir yanım sessiz bir hüzünle yasını tutuyor
Bir yanım gelen gidenin telaşında
Bu bir son mu bilmiy...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok