Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
baktıkça gülüşme sesleri getirir yüzün kulaklarıma
sanki orada gizlenir gibi
belki ilk adımlarım,
çocukluk anılarım.
bir arefe gününün sabrı ve telaşı
...
Öpülecek eller toprak altında kaldı
Sen hâlâ yüzsüz gibi kornalara basıyorsun
Neden karşılaştık, nerden çıktın şimdi
Ne zaman seni görsem içimde bir kuş ö...
sözleri bana ait demo kayıtlar alıyorum keyifli dinlemeler.
yangına vuruyorum cümlelerimi
yine düşlediğim gibi olmuyor olsun.
kendimi buluyorum belkide,
...
Cıvıl cıvıl bir yaz günü olsaydım keşke,
Ben istemedim ki,
Sözlerimden dökülsün yapraklar,
Yollarım çamurdan geçilmesin,
Bakışlarımdan yağmur hiç eksilme...
Nereye uçmak istiyorsun söylesene
Hangi ağacın gölgesinde unuttun kendini
Kim bilir kime dolandı köklerin
Yitirdin dengeni
Nereye koşmak istiyorsun böyle...
Yasin Hoca, Hüseyin'in biraz daha yavaş gitmesini söyleyerek "Teşyi halinde iken mevtânın peşinden gitmek sevaptır, biniti olmayanlara yazık olmasın, olabild...
Bilirsiniz, kabullenememek diye bir tavır takınıyor insan bir süre. Garip gelmişti sevdiğim birinin ölümü. Bir süre boyunca üzülmeye de vakit ayıramıyor insa...
Yorgunuz ve uyuyoruz. Üstelik yataklarımız da hiç rahat değil... Aklımızda "acaba yarın üzerinde uyuyabilecek bir vatan toprağımız olacak mı?" sorusu dönüp d...
İşte kurtuldum. Ellerim titrek, dizlerim yaralı, bedenim yorgun. Her adımımda yaralarım sızlıyor ama asıl acı, içimde. En büyük hasarı ruhum aldı. O kuyudan ...
Duygular dedi. duygular.
insan bazen duygularına hakim olamıyormuş.
ben oldum..
Ben unutmuyorum. gitmek için diretiyor duygular ben tutuyorum
çünkü o gi...
Sene iki bin yirmi dört
Bir anda oldu
Sene iki bin yirmi dört
4 ayda 3 mevsimde bitti
Sana kadardı mevsimler
İsimleri değişti mevsimlerin
İlk sen bahar...
Susmak bilmiyorum.. Her geçen gün daha çok konuşuyorum. Ağaçlarla, eşyalarla, kendimle hatta evdeki böceklerle. Arabamla, gözyüzüyle, yoldan geçen insanlarla...
Beni sular bile kaldıramaz,
yer çekimli karanfilim,
yapraklarım sere serpe…
sere serpe uzanmışlığım yığılmışçasına yansır
ilk ışıkla cevhere…
Edebiyat denince aklımıza duyguların, düşüncelerin estetize edilerek sunulması aklımıza geliyor. Lâkin distopik romanlar bize dünyanın acı yüzünü gözler önün...
Şu an sadece göğsüne yaslanıp uyumak istiyorum konuşmamıza gerek var mı sanıyorsun biz sussak ta konuşacağımız şeyler var biz ne kadar sussak o kadar haykıra...
içim sevmelere kapalı dışım kabahatli
gecenin iliklerine dek bastırıyorum
balta gibi kesen nefesimi,
uzunca bir suskunluğu kanatıyorum dudaklarımın nar'ı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok