Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Susmak bilmiyorum.. Her geçen gün daha çok konuşuyorum. Ağaçlarla, eşyalarla, kendimle hatta evdeki böceklerle. Arabamla, gözyüzüyle, yoldan geçen insanlarla...

Bugünlerde etrafımdaki herkes evlenme hevesinde. Evlilik sayesinde hayatlarının değişeceğine, başkalarıyla girdikleri yarışta bir üst kademeye çıkacaklarına ...

Unutmaya çalıştığımız çok şey vardır zihnimizde. Ancak hepsini hatırlatan gerçekler de vardır. Bazıları hayatı neden yaşadığını sorgularken, bazıları ise hay...

Değersizlik hissi...

Yorgunluk..

Evin tavanına bakarken uzun süredir içinde bulunduğum düşüncelerin içine yeniden hapsolmuştum. İşe giderken, işte, dönüş y...

Günlerden salı, tarihin çok da bir önemi yok. Bu satırdan değer vermediğim, kaybolmak ve yeryüzünün bir noktasına karışarak başka bir evrende gözümü açmak is...

Düşüncelere dalıyorum bazı geceler

Bitmek bilmeyen uyku kaçıran düşünceler

Geçmişi yargılayan bir takım cümleler

Geleceğe fısıldayan kâhin kelimeler

Daya...

Dinleyin beni bir

Duyurum var tüm benliklerime

Bana yabancı yabancı bakan tüm gözlere

Hislerini arayan tüm yüreklere

Sıcaklığını yitirmiş kimsesiz ellere...

Çok fazla düşünüyorum. Neden bunu kendime yapıyorum? Değişen bir şey de olmuyor. Sadece kafamı allak bullak sorularla, sorunlarla dolduruyorum. Sigaranın her...

"Bodrum katındaki küçük odamın küçük penceresi. Manzara görmemeye yemin etmiş gibi. İki farklı binaya bakar bir tek, bir de çok açarsa eğer güneş, sızdırır ı...

Geçen gün oturdum aynanın karşısına uzun uzun baktım kendime. Baktıkça silüetim kaybolmaya, küçücük bir siyah noktaya evrilmeye başladı. Son 3 dal sigaram ka...

İçimde kopan fırtınalar var. İleriye dair umudum ve yaşama isteğim gün geçtikçe azalıyor. Bunca iğrençliğin var olduğu bu dünyada tutunmak için bir dal bulam...

O kadar yabancılaştım ki her şeye, evime, aynalara, yaşadığım şehirlere. İnsan inanın hayal edemiyor böylesine kanıksamayı ve yabancılaşmayı kendisine ait ol...

Bir genç, beni sokakta yürürken durdurdu. Elime bir kağıt tutuşturdu. 

“On altı yaşında, henüz hayata atılmamışken her şeyin tam yamacında olmak değişik bir...

Babam bir keresinde şöyle demişti bana:

"İnsan yaşlandığını kendi anlamaz. Birileri ona abi, amca, dede diye hitap edince anlar. Ben ise yaşlandığımı arkada...

Bir yerde dünyanın en mutlu insanları varken bir başka yerinde en mutsuzu olabilirdi. Ve bu birbirine tezat olanların birbiri ile bir bağı da bulunabilirdi. ...

İnsan insana iyi gelmeye çalışırdı. Ama en çok yara veren yine insandı. Yaşamın serpilişinden çöküşüne dek. Her söz gizli birer hançerdi, bilmezdik. Bilirdik...

Yatağın içindeyim, üzerimde bir ton ağırlığında yorganla. Kafamın içindeki düşünceler ise iki bin ton eder, belki daha fazla. Tartıyla tartmayı denesem korka...

"İnsanlar bazen doğruyu duymak istemezler çünkü içinde yaşadıkları yanılsamanın yok olmasını kaldıramazlar."

Attığı her turun, duvara dört parmak kala topuğunu yerden keserek kendi ekseninde dönüşünün ardından attığı her altı adımın iz düşümü, bir öncekiyle aynı olm...