Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
Aylardan tabii ki eylül
Günlerden hep pazartesi
Hala en büyük düşmanımız: çocukluğumuz.
Başka şansımız yok yaşayacağız bu günü.
Saat ilerlemeye başlamam...
Ağlamanın ne olduğunu,
Yitip giden gençliğimde gördüm.
Çaresizlik içinde, biçare tek başına.
Kimsesizliğin ne olduğunu, yapayalnız kalmayı.
Oysa oysa umu...
Var olabilmek için hayatımızı sürdürüyoruz. Beynimiz bizi hayatta tutmak için programlanmış bir yapı, hâl böyle iken yüklerimizi üzerimizden atmak ve değişim...
Portakal kokuları da bizimle olacak mı sevgilim?
Söyler mi şarkımızı penceremizden içeri giren gün ışığı?
Peki ya ölüm?
Bi' çocuğun gözlerindeki tebessüml...
Tanrıʼm!
Bunca çabalamalarım, savruluşlarım…
Sığlığımdan saflığım
Derin bir mavilikte çırpınmaktayım
Boğulmak yok!
Nefes almak anlamlı değil eskisi kada...
Bana kendimi o kadar çok çaresiz hissettirdiler ki hep bir çaresizlik yaşayacağımı düşüne düşüne büyüyeceğime, her konuda karşıma bir çaresizliğin çıkacağına...
2017-2021 yılları arasında farklı zamanlarda toplamda 22 ay kaldım Suriye’de. Operasyon yaptığımız ve/veya konuşlu olduğumuz bölgelerin çoğunda fiilen bulund...
Bugün yine hiç olmadığı kadar sensizim... Artık eski fotoğraflara daha fazla bakıp iç çekiyorum ve hiçbir zaman yenilerinin olmayacağını bilmek bir başka üzü...
Birini özlemek zor ama birini özlemek sana birini sevme şansı verildi demektir ve herkes birini sevmek için şans elde edemez. Birini özlediğiniz gerçeği onla...
Kalıbına tükürülmeyecek insanların suratına bakmak zorunda kalıyor, istemeden muhabbet ediyor ve gülümsüyoruz. Aynı çatı altında nefret ettiğin biriyle yaşam...
Hayat böyle bir şey mi bilmiyorum. Power nap dediğimiz şey var ya hani, onun cry versiyonunu geliştirmişim ben istemsizce. Aşırı berbat hissetmeme rağmen hay...
20 Ocak 2018 günü başladı operasyon. Nereden nereye dedim düşününce. Sudan çıkmış balık gibiydim. Televizyonda gördüğünüz “hedef kızıl elma”, “ailem beni bek...
Kendimi avutamıyorum. Saatlerce yürüdüm, şarkılar dinledim, dostlarımla görüştüm fakat yokluğunun verdiği acıyı dindiremiyorum. Kendi cümlelerime güvenemediğ...
Gülme efektleri olan diziler niye tuttu?
Çünkü bir duruma herkes gülüyorsa o normaldir ve benimsenmesi toplum tarafından dışlanmayacağımız için güvenlidir. ...
Yılın eylül ayının herhangi bir günündeyim. Mevsim sonbahar, en sevdiğim. Hafiften rüzgar esiyor, ürperiyorum. Ağaçlar gelecek mevsimi karşılamak için alkışl...
Annemin evden çıkarken bana son sözü şu oldu: "Oğlum, sakın askerlere kötü davranma, onlara eziyet etme. Sen iyi kalplisin, vicdanlısın; onlar ne yaparsa yap...
İlk okuduğum şiir kitabım Ahmet Telli, Hüznün İsyan Olur. Şiirleri okuduğumda bana yakın bir taraf vardı, sanki içimde durgun bir su barındırıyordum ve onu g...
Bazen, huzurlu ve sakin geceler seni yoklar. Usulca sana bir şeyleri değiştirmen için öğüt verir sanki. Uzaklaşırsın gitgide diğerlerinden. Karşılıklı... San...
Her yeni ay olduğunda ve her yeni gün doğduğunda, deniz ve ağaçlar beni kendine çağırır. Gidemediğim her an sanki Olymposlu Zeus’u hiç tanıyamayacağımı hisse...
Evden ayrılırken dudaklarımı ısırıyordum ağlamamak için annemden, ablamdan, kardeşimden, babaannemden ayrılırken ama yola çıkınca tutamadım kendimi. Aslında ...
Eve dönüş yoluna koyuldum. Kazanmanın verdiği sevinçle memleketimden ayrılacak olmanın verdiği burukluğu aynı anda yaşıyordum. Daha zaman vardı eğitime başla...
Her gün mahkumlara bakıp kıymetini anlıyorum çoğu şeyin. En çok da özgürlüğümün ve annemin. Bir gün mesai bitti, akşam yemeğini yedim, çay aldım, bir de siga...
Karşılaşılan her şeyin iyi, güzel olmasına yönelik dileklerin keşkelerini bir kenara bırakınca umutsuz, beklentisiz gözlüğünüzle bakıyorsunuz ama yine de köt...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok