Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
ben büyüyene kadar bayramlar hep rutin günlerdi. babaannemlerin evinde tüm aile birlikte uyanırdık. babamlar bayram namazından gelince dizilirlerdi yan yana,...
Kafamdakileri anlatacak sözcükleri bir araya getiremiyorum. Kafamdaki sisi aralayamıyorum. Başım dönüyor, odaklanamıyorum.
Yazamıyorum,
Hissettiğim umutsuz...
"En baştan başlamak istiyorum." diyorum bazen ama çok da en başından başlamak istemediğimi bilerek. Tam bir yıl vermek benim için zor ama sanırım liseye dönm...
"Hepimiz yetişkinmiş gibi davranan çocuklarız. Tek başımıza kaldığımız zaman dünyanın en saçma şeylerini yapıyoruz. Hepimiz yetişkin olmak zorunda bırakıldık...
Çıkarken kapıyı kapatır mısın? Ben biraz meşgulüm. Boşalan kavanozları, bir daha hiç kullanmayacağımı bildiğim halde dolaba yerleştiriyorum. Açıkçası kapıyla...
Yaz demiştin ne olursa
Bir türkünün içine dokunuşunu gerekirse
Seni, beni, beni, seni yaz!
Yaz içinde barınmayı reddeden sözcükleri,
Anlamsızlıklarını da...
Sonbaharın bulandırıcı kasvetli son geceleri
Sokak lambalarıyla aydınlanmış loş oda
Önümde tozlanmış boş koltuk
Küllükte ezilmiş izmaritler
Ve aniden d...
Aile garip şey ama iyi gariplerden değil, kötü gariplerden. Bazı gariplikler hoştur çünkü fakat ailenin hoşlukla uzaktan yakından alakası yok ne yazık ki. Ya...
Hüzünlü bir şiir gibiydi her şey. Artık yavaş yavaş anımsıyordum. Günler geçiyordu. Bildiğim tek gerçek buydu. İfade edemediğim bir eksiklik var içimde. Bir ...
"ruh sayısız taç yapraklı bir nilüfer gibi kendi kendine açar."
yeniden, her defasında yorulmadan.
Göğüs kafesimin içindeki taşın yerini sıra sıra dizilm...
Öyle sessiz,
Öyle dilsizdir ki bazı kadınların acısı;
En çok da gecede demlenir, hüzne gark olmuş yaraları.
Pencere pervazlarından sızar,
Karanlığa eş ol...
Zaman ya her şeye ilaç, herkese deva
Bana yara, bize merhem ya...
Dinmek bilmeyen bir acı var yüreğimde
Dumanı üstünde.
Tabip saramaz yaramı
zamana çare...
Ordu çocuğuyum ben silme Karadeniz’in sert dalgaları arasında büyüdüm. Haşin rüzgarları çarpardı yanağıma, yüzmeyi becerememe rağmen hiç çekinmedim Karadeniz...
sevgili babacığım.
artık dünyada olmayışının dördüncü senesinde öğrendim ki, doğum günlerinde nasıl insanları anıyorsam ölüm günlerinde de aynı şekilde anıy...
Tam geldiğini zannederken kendine, olduğunu zannederken, vardığını zannederken anlıyorsun henüz olmadığını, olamadığını.
Bir sabah kalın yorganların altında...
Arkada usul usul "Nedense" çalıyor. Sagopa Kajmer sesinin güzel tınısı ile
"Ben ne savaşlar verdim kendime
Bir Rabb'im şahit sor ne zaman
Vurdun kendini e...
Hayat aslında benim için biraz yavaşladı, her insan böyle mi hissediyor bilemiyorum. Ancak bu durum ne kadar duygusallığa yönelik daha yakın hissettirse de a...
İçimde öyle bir boşluk var ki... Nereye gitsem, ne yapsam dolmuyor. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Deneyebildiğim şeyi deniyorum. Aslında ka...
Elbette bugünün geleceğini biliyordum ama bu şekilde olacağı aklıma gelmezdi. Evden ilk ayrılan kişi olma fırsatı iki kez elime geçti fakat bu fırsatı, fırsa...
Koskocaman bir gökyüzü altındayız...
Her şehrin göğü aynı değildir mesela.
Gök üzerinde durduğu toprağın, insanların niyetine göre renk değiştirir.
İstanb...
Her gece bir intihar senaryosu yazıp sabahına uyandığımda hiç koşamayacağım kadar bir hızla yaşama koşuyordum. Günlerden birinde bir filozof(!) demişti ki, "...
"Ben bir ayyaşım sekiz çizer ayaklarım; özlemişim sarhoşluğunu, bu kentin sokaklarını" fotoğrafı görünce aklıma düşürsem de...
Sosyalist sosyalist yürüdüğüm...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok