Menaf uslu

Narin'e...

babalar ne kadar geç gelmişlerse evlere

çocuklar o kadar erken ölmüştür yaşamaklara

bir çocuğun göğündeyim

ölümlere şahitlik düşüyor payıma.

...

kesik ruhumda paslanan ölümün,

ölmeyi yeneceğini

bir ölüden öğrendim.

kuş sesleri artık çok uzakta

bir hayat var yanımda

dokunuşlarımızla bizi acıtan;

...

bunca vakit göğsümde taze kalan

çiğ, ıslak yorganların sarıldığı

bir yangın, bir bekleyişle sürüyor zaman

ancak bu utancıdır kuru mendillerin

her öykü bi...

kendime battım.

öyle yakışmıyor ki yaşamak ellerime,

hangi aynaya dönsem hep aynı kalabalık

ve kendini sakınmaya meyilli bir taç utangaçlığı.

nerede must...

zor zamanlarda konuşmak ile susmak arasında kalıyorum. sözler hep bir yüzeye tutunur, sessizlik daha akışkan, daha manevi.

“sözlerimi etime bastırıyorum” d...

Olacak ümidini taşıyan ne kadar seçenek varsa hepsini tecrübe ettim. Yılgınlıklarım oldu. Doğruldum tekrar koyuldum yola. Hep, bir sonra ki anın merakını taş...

Derin bir nefes aldım. Gecenin sessizliğini parça parça bölecek o ilk ve son sesi duydum. Bir şeyleri yıkmamak, yıkılanın üstünde daha fazla tepinmemek için ...

"Kime ne anlatarak bitirsem hayatımı, ölümüme bir şiir yamar birileri nasıl olsa artık"

Bir şairin ömrü kadardır iyimserliğimiz. Ne kadar yaşarsa, o kadar s...

Anlamıyorsun. Sanki bir yer var, doğarken kulağıma fısıldamışlar orayı. İşte oraya bir şey götürmem gerek sanki. Ellerimde değil sırtımda bir yük gibi taşıdı...