Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Gecenin bir yarısı ya da sabahın ilk saatleri denebilecek, iki arada bir derede kalmış, arafta kalmışlığın sembolü gibi bir zaman diliminden yazıyorum.
-Gec...
Bazen ne kadar doğru bir yolda olduğumuzu hissetsek de sevdiklerimiz yanımızda değil de karşımızda yürürken o yolda yürümek istemeyiz hatta doğru yolda olduğ...
Üzerine bir ağırlık çökmüş hastalıklı ruhumu duyumsuyorum. Yaşamanın yükünü her ruhun kaldırabileceğini gerçekten düşündü mü Tanrı? Gökyüzünde bir sorun yok,...
Bugün düne göre daha iyi gibiyim, yarın da bugüne göre iyi olacağım, olmak zorundayım. Her şey geçiyor, unutuluyor, belki de tüketiliyor. Büyük bir aşkın enk...
Bu karantina bize neler anlattı, düşündük mü hiç? O kadar para verip aldığımız kıyafetler, ayakkabılar birden göz kırpamaz oldu bize. Binlerce lira verip ald...
Az önce, birbirimizin yanında olamadığımız zamanlarda hislerimizi yazmaya söz verdiğimiz defteri buldum. Bir sayfa "Beni görmüyorsun. Ben seni, senin bile gö...
Denizin kokusu çarpıyor yüzüme; gözlerim, beni çocukluğuma kavuşturabileceğine inandığım suları arşınlıyor. Sesinin tınısında bir şeyler var; küçülüyorum bir...
Yine dünyaya fazla geldiğim bir günün sonu. Her zaman olduğu gibi kendimi kabul ettiremediğim, yaşamama izin verilmeyen bu boşlukta ne yapacağımı sorgularken...
Kırılmasaydım büyüyemezdim.
Bazen uyuyunca değil,
Kırıldığında geçiyor.
Klasiktir, herkes küçük ve güzel sesli kuşları sever.
Kimse bahsetmez bir kuzgund...
Kimse durup dururken tahammülsüz biri olmuyor.
Savaş verdiğim her şeyin bir anda anlamsız gelmesi, dibe çöküş hikayemin başlangıç noktasıydı. Mutlu olacağım...
Yılın en uzun gününde yağmur selmişçesine yağdı. İçimi kaplayan huzur uzun zamandır duymadığım gök gürültüsünden mi yoksa yağmurun bereketinden miydi, bilemi...
Otuz iki dakikadır her an, içinde bulunduğum durumu tanımlamaya çalışıyorum. Bir evdeyim, perde alev almış. “Eyvah!” diyorum, nasıl söndüreceğim? Koca perde,...
(Hayır bunlar yaşanmadı, bunlar kurmaca.)
Televizyonun başında oturuyorum. Ağzımı bir şeyler çiğnemeye, gözlerimi birtakım görüntülere bakmaya zorluyorum. İ...
Travmalarımın beni yeniden ziyaret ettiği, bitmeyecekmiş gibi görünen dipsiz bir gecenin daha içindeyim; kendimi huzursuz bir uykunun içine yuvarlanmış bulma...
Sevgi, birine duyulan derin bağ. Bazen de bağımlılık belki. El ele verilince her zorluğun üstesinden gelinir diye düşünen değil; elimizden geleni yapalım, ol...
Tüm umutlarınızın bir bir kaybolduğu bir gününüz olur belki. Ellerinizden kayıp giderken dur diyemediğiniz ya da avuçlayamadığınız bir çaresizlik kaplar her ...
Bazen ne düşüneceğini bilemiyor insan.
Doğru bildiği dik bir yokuşta heba ediyor hayatını. Değmeyecek basit korkularla savuruyor, üç beş yaprak dolduracak k...
Sen diyorum, bana bu kadar yakın hissettiriyorken niye uzaktasın?
Gözlerin gözlerime değdiği en son andan bu yana tam 361 gün geçti. Bana bir yabancıymışım ...
Her gece ölebilmek de kolay değildir. Ağır ağır, kan kusmaktan daha da beter bir kan kaybı hisseder gibi, gecelerin yerini sabaha teslim etmesini beklemek de...
Zihnimi kurcalıyorum. İçimde büyütmek istediğim mutlulukların, gerçek dünyaya mağlup gelişini izliyorum çoğu kez. İnkar ediyorum durmaksızın; varlığının zihn...
Eğer bir kazaya kurban gitmezsem, sonumu kaza süsleriyle hazırlayacağım.
Boş bir havuz gibi ruhum... Özel bir adaptör kullanılarak tahliye deliğine yerleşti...
sen çok iyi bir babasın. ömrünün her anını bize harcıyorsun, sana minnettarım. anlattığım insanlar beni anlamayı reddettiler, onlara kırgınım. belki sana anl...
İnsanoğlu bazen bildiği, gördüğü ancak ilerlemek zorunda olduğu bir çıkmaza yürümek zorunda kalır.
Yolun sonunda çıkmaz olduğunu bilir sadece, orada neler o...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
