Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bana hep kendimi sevdirmeyecek şeyler verdiği için kırgın ve kızgınım Tanrı'ya. Hiç gerçekten anlaşılmayacağım, kimse çıkmayacak karşıma beni önemlendiren, h...
Dolu dolu bir yalnızlığı vardı kalabalıkların boşluğu içinde.
İnsanlar tanıdıkça ve tanıdıkça insanları daha çok yalnızlaştım. Onlar konuştukça ve konuştukç...
Dünyanın bir yerinde, ılık bir yaz gecesinde
Balkonda yalnız bir kadın
Balkonda oturan yalnız kadının kafasında, yalnız bir adam.
Kadın dünyadaki herkeste...
II
Kasvetli ve yağmurlu bir akşamdı Timur’un içinde olup sıyrılarak geçmeye çalıştığı. Her zaman olduğu gibi işinden, o köpek kulübesinden çıkmış ve evine d...
Kendimi bildim bileli nostaljik eşyalara; yaşlanmış, modası geçmiş müziklere ve bana eskiyi hatırlatacak başka her şeye ilgiliyimdir. Şimdi bu masanın başınd...
Dinleyemiyorum kendimi. Kendi kendime kulaklarımı kapamışım, farkında değilim. İki ay da böylece geçip gitmişti, sevgili dostum. Hayır, maalesef ailemle olan...
28.10.2014
Bana ait zannettiğim şeylerin benim olmadığını anladım. Bilmiyorum, yani yaşıyorum ama can benim değil, ispatı da ölüm. Bir telefonum var, eski b...
İnsan, hayatındaki yetersizliklere takılmadan nasıl yaşayabilir? Adını koyamadığı bir şeye ihtiyacı olduğunu nereye kadar gizleyebilir? Kendinden ne kadar ka...
On iki buçukta Gare de Strasbourg’un önündeydim. Paris’e doğru yola koyulacak olan trenin hareket etmesine yarım saat vardı. İstasyona girdim. Bekleme salonu...
Yüzyıllık Yalnızlık kitabının adını işitince benim üzerime, hem o ağır yalnızlık hissiyatından hem de kitabın kalabalık karakterlerinden gelen bir ağırlık çö...
Günaydın gece, gün aydı.
Uyan gece uyan, şair uyandı.
Ben uyandım...
Aldım kalemi, araladım perdeyi.
Çok geç kaldın gece,
Bekleyemedim,
Döktüm bütün ...
Hatırlayamıyorum anılarımı, çocukken nasıldım,
Nasıl konuşurdum, nasıl yürürdüm,
Nasıl severdim güzel insanları,
İlk ne zaman ağladım, ne zaman sigaraya ...
Yalnızlık hakkındaki bütün söylemlerin yalan olduğu yerdeyim.
Yazdım çizdim uçtum vurdum.
Tam ortasındayım dipsiz yalnızlığın.
Ne yukarısı,
Ne aşağısı,
...
İnsan neden saklanır? Korkuyor olabilir mesela. Korkuları vardır, durmadan kaçar da kaçar. Nereye gideceğini pek önemsemez ve arkasına bakmadan ilerler. Onun...
16. Ayım...
Yabancısı olduğum bir ülkenin başkentinde elimde bira, eksi iki dereceye rağmen yürüyordum. O anlarda içimi ısıtan nadir şeyler arasında senin g...
Yalnızlık ahı yükselir göklerden
Kim nasıl bu kadar kalabalıkken yalnızlığın resmini kusursuz çizebilir
Varlığımda binlerce sessizlik koşuşturuyor haykırar...
İkinci denememde doğru anahtarı bulup kilide yerleştirdim. Kapı gıcırdayarak açıldı. Bir süre öylece baktım beni karşılayan karanlığa. Yalnız yaşayanların aş...
İnsan sancılar yaşadığı zamanları özleyebilir mi? Sıradan biri özlemez ama onun özlemesi gerekti. Fakat o, bunun yerine yarın için heyecanlanmaya başlamıştı....
Keşke tekrar ucuz şarap masaları kurabilseydik
tek derdimiz duvarların neden beyaz boyandığı
ve dünyayı kötülüklerden nasıl kurtaracağımız olsaydı
kurtar...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok