Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Seni düşündükçe deliriyorum
Ben daha senin tenine dokunamamışken
Sadece bir kez sımsıkı sarılıp kokunu içine çekmek için
İnanın bana her şeyimi verirdim.
...
Birçok kişinin gözünde ben kimim? Aptal, yetersiz, çirkin, başarısız, bir boka yaramaz, tembel… Bunlardan hangisi benim? Kazıtılmış saçlarının uzamaya başlad...
—Bu ikisi var, önemli.
Tükendim artık. Nefes alamıyorum.
—Bir de bunlar, ihtar çekenler.
Biliyorum, kötülüğüne yapmıyor. Yardımcı olmak tek niyeti, bana d...
Havalar soğumaya başladığında içinde bir yerlerde yeşermeyi bekleyen bir filiz, yeşerirdi sanki. Bu sıcağı sevmemenden mi yoksa soğuk havalara bayıldığından ...
Ben saltanatın hür köşesinde kiraz bahçelerinden toplarım hayallerin gezini
Sığmayan bir vakit varsa ücra köşeme
Yeşilin buz kütlesini dondurduğu sabahtır
...
Yazarlık atölyeleri hakkında ne düşünüyorsunuz? Yazarlarla tanışmak, sizinle benzer tutkuları olan insanlarla aynı ortamda bulunmak güzel olmalı. Ancak fiyat...
Tiffany Watt Smith – Duygular Sözlüğü (Kolektif Kitap)
Diğer listelerimde de sıkça bahsettiğim, öve öve bitiremediğim bir kitap. Bir uzman düşünün ki araşt...
karanlıkların sonundaki aydınlığı selamlıyorum
ümidimi kaybetsem de Atatürk gibi düşünmeyi öğreniyorum
elimde terli paltom, üstümdeki market deposu kokumla...
Okuma yazmam bile yokken eve gelen insanların benim hakkımda neler düşündüklerini merak ettiğim için ellerine kalemimi ve anı defterimi tutuşturup güzel şeyl...
Saygı ve sevgi üzerine kurulmalı mesela her şey. Merhamet olmalı, vicdan olmalı. İnsanı insan yapan her duygu ön planda olmalı. Bu hayat beni kirletmemeli. K...
Her zaman ölmenin, yok olmanın nasıl bir his olduğunu ve varlığım dünya üzerinden silindikten sonra neler değişeceğini merak etmişimdir. İşte tam da bu yüzde...
Bir kapı var. Çok uzakta, göremiyorum bile. Yaklaşmaya çalışıyorum, koşuyorum, koşuyorum, kollarımı uzatıyorum. Orada biliyorum, tam karşımda durmakta. Ama g...
Yanlış limanlara attık demirleri. Sonunda alıp ardımıza rüzgârı yelken açtık yalnızlığın derin sularına. Değmeden gözüne kimsenin, silik bir kara kalem yazıs...
Buğdayların arasında umarsızca koşardık hatırlıyor musun?
Yarışma haline gelmişti bu artık aramızda, sense yarışmayı her kazandığında batan güneşe saçlarını...
Gecenin yorgunluğunu üzerinden atıp, kendini topraktan ayağa kaldırmaya çalışan kış sarısı çayırlar vardı bahçesinde. Gece yağan yağmurun ıslaklığını en deri...
Neler gördük neler yaşadık.
Her şeyde azar azar kendimizi bıraktık.
Çoğu yerde ruhumuzu unuttuk.
En çok gülüşümüzü kaybettik.
Gidenler ile beraber geldi....
Yıldızları kapatıyor şehrin ışıkları
Rüzgarları durduruyor binalar
Gece besliyor gözyaşlarını
Sessiz sessiz karanlığa karışanlar
Yavaş yavaş ruhunu bıra...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok