Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Hep beraber büyük bir filmin sahnelerini oynuyorduk. Maskelerimiz rollerimizin birer parçasıydı. Çıkarmak, gerçek yüzü ifşa etmek affedilemez bir hataydı. He...
Bir düş kapanına tutsak kaldım, kurtulamıyorum. İçinde kabuslarımla birlikte yaşıyorum. Küçük biblolar resmen gözlerini üzerime dikmişler, ahşaptan dokunuşla...
Ölümünü hatıralara sakladığınız bir insanın telefon numarasıyla rehberde karşılaştığınızda ne yapabilirdiniz ki. Uzun uzun baktıktan sonra ekrana sakladığını...
Ben bir keresinde rüyamda vurulmuştum. Vurulup bir kuşun peşinden koşmuştum. Önce inceden bir yanık hissi, sonrasında sonsuz bir acı.
Ta iliğe kadar.
Dur...
I
Bak ve gör tüm bunları
Sinene çektiğin şeylerin simasını
Alındığın dağları ve ormanlıkları
Postmodern olmakla meşgulken
Ne dördüncü dünya ülkesi ne de...
Bir dağ önünde soluklanmaya durmuştuk Aykız'la. Çoban vardı, uzaktan uzaktan keçilerine dalmış sigara içiyordu. Bir türkü söylüyordu ama seçememiştim. Galiba...
Çok yalnızım, anlıyor musunuz? Anlamanız için dinlemeniz gerekir. Ama siz dinlemiyorsunuz ki beni. Sesim yok oluyor aranızda, sesimi duyuramıyorum. Öyle sağı...
Her şeyi hiç bitmeyecekmiş gibi tüketirken kendi olağan akışımızdan da bir şeyleri eksilttiğimizin farkına varamıyoruz.
Zaten bu sebepten başımıza gelmedi m...
Bir garip pervaneyim dünyanda.
Kanat çırpmak sesini yaklaştırmıyor artık.
Yağmur her zamankinden buğulu düşüyor ışığına.
Kapılar kapalı
Üç gündür için k...
Uzun soluklu olan her şeyden çabuk sıkılmalarımız, değişmez yargılarımızın başlangıç noktasıdır bir bakıma. Uzun süreli filmler mesela, uzun süreli yolculukl...
Adımlarımızı atarken bıraktığımız izler, parmak izlerimiz kadar özel, parmak izlerimiz gibi eşsiz ve benzersiz. Başkasının izine karışamaz insanın izi, aynı ...
Bu loş ışıkların kapladığı ıssız sokaklar gibi bomboş içim. Yürüyorum, yürüyorum yokuş aşağı. Gökyüzü koyu laciverde bürünmüş, her yer kararmakta. Oysa benim...
Saatin sesi yeniden canımı sıkmaya başladı. Tüm perdeleri çekip bütün yorganları üstüme almak istiyorum. Belki ben de dünyayı görmezden gelirsem mutlu olabil...
Bu zamana kadar utandığımız anları düşündüğümüzü varsayarsak, aslında toplum olarak birçok konuda utanabiliyoruz. Giydiğimiz kıyafetten, aynadaki görünüşümüz...
Bazen sadece yazmak istiyorum. İyi mi geliyor bilmiyorum ama en azından kendimi çevremden biraz olsun soyutlayıp bir şeyler karalamanın kafamı dağıttığına in...
Saatleri geçirmek çok zor geliyor. Altı üstü yelkovan o aciz kıçını biraz daha hızlı hareket ettirecek, ama olmuyor. İnsanlar önümden geçip gidiyor, odama gi...
Kendi çöplüğündedir herkes esasında. Nedir kendinizden atmak istediğiniz? Duymak istemedikleriniz, görmek istemedikleriniz ve yaşayıp da yaşamamış olmayı dil...
Gözyaşlarım her zaman cesurdu, birbirlerini takip ederlerdi damlalar. Biri daha düşmeden çeneme, diğeri süzülürdü yanağımdan. Engel olamazdım, akmak istedikl...
Bir yürümek, bin durmayı yerle bir ediyor. Dağlar yürür mü bilemeyiz. Belki gece örtüyordur bilinmezleri. Eğer bir dağlanan varsa ve o içimizse doğru yoldayı...
Kitaplarınızı şu anda çoğu zaman sıfır kilometre alıyorsunuz değil mi? Sadece fabrika robotlarının ve çalışanların dokunduğu o sıfır kilometre kitaplar, 2020...
Saçlarına aklar düşmüş bir hayat benimki. Oysaki yirmi üçe ramak... Ne yaptık ey gönlüm? Oradan oraya attık kendimizi, acıdan acıya savrulduk. Şehirlerden ge...
Masaya oturur. Yarım kalan konuşmaya katılır: düşünmek her defasında acı veren bir eylem. Bu eylemi kim yaparsa yapsın. Hitler de yapsa Oğuz Atay da yapsa be...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok