Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
İnanç, her neye olursa olsun anlamını yitirdi. Demek böyle bir şey zihnen kopuş. Bana savrulan önemli önemsiz cümlelerin arasından küçük manevralarla kurtulu...
-Bir abajur olması gerek baş ucumda. Ancak o zaman ev diyebilirim.
Geçen evin kuytu köşelerinde durdum. Odaların kullanılmayan köşelerinde bir süre dikildim...
Sanki etrafımızdaki herkes aklını kaçırmıştı. Herkes aşıktı ve hiçbirinin aklı yerinde değildi. Biz dönüp birbirimize bakıyorduk, aklı başında olan sadece ik...
Duygular da zaman aşımına uğruyormuş. Uzun zamandır hissettiğim bu. Zaman geçtikçe daha fazla ihtiyaç duyduğum ve zaman aşımına uğramış bu duygunun adı "Anne...
ölen insanın bıraktığı son yazıları bu denli değerli kılmak yerine o hayattayken neden keşfedemeyiz bunları? ölen bir kimsenin profiline gireriz ve tüm yazıl...
Ben K'yım. O bildiğin K. Dava'da kafası karışık, sistemin dövdüğü K. İnsanlar da dövdü beni, insanlar hem de çoktular, az kaldı cılız bedenim onların nefes k...
Ait hissetmiyorum.
Ne bir insana, ne bir eve, ne bir sevgiye...
İlk defa gideceğim o yerde mutlu hissedeceğim hissi var. O yolda, başımı cama yasladığım an...
Hatırlamak, neyi hatırlayacağım? Hiçbir şey canlanmıyor zihnimde. Hafızam mı balıktan hallice, yoksa ben miyim hiçbir yeme atlamamış balık? Hayat okyanusunun...
Sana da öyle gelmiyor mu? Biraz üzerine düşünülecek, yazılıp çizilip boş yapılacak bir cümle sanki, ha? Sanki bu cümleyi günlük hayatta öylesine şeyler için ...
Birini sevdiğimde onun beni sevmesini beklemiyor ve hatta istemiyorum. Açıkçası sadece sevgimle baş başa kalmak istiyorum çünkü sevince öyle güzel, öyle ince...
Sevgilim, beni bırak da yokluğa savrulayım ben. İstiyorum ki doğru yanlış ayırmadan her hevesin peşinde koşup bir inat uğruna yangının ortasında bile kolları...
Hımm. Neler yaşadım bugüne kadar, merak ediyorsun demek. Neler gördüm, neler yaşadım neler... Anlatsam anlamazsın yavrum ama olsun, otur yine de dinle. Hem b...
Ben sana durulanmış kelimeler getirmiştim ama senin kulakların sağır. Ben kapıyı açık bırakmıştım ama senin ayakların seğirtmez benim yoluma. İşte sana upuzu...
Bir meydana gideyim "Hoop!" diye, bağırayım; "Herkese benden çay!" Kalabalık beni alkışlasın. Alkışlayacaklar tabii, en azından bizden bir çay öndeler bu hay...
Seyyidhan Kömürcü bir şiirinde der ki "sigarayı ve kahveyi saymazsak evde yalnızım."
Bazılarının kardeşleri olur evde, bazıları bakmakla yükümlü olduğu hast...
Şimdi saliseler, biz onlara dikkat etmeyince geçip gittiler. Hâkeza saniyeler de.Tozu toprağı birbirine kattılar. Biz de o toprağı yuttuk. Biz zamanı yutkund...
Ahmet abi vardı, bakkal.
sadece bakkal değildi aslında, daha çok bir abi,
abiden çok, bir acı gibi.
kalın bir ceket giyerdi yazları ve kışları,
kendine s...
Baharı yüzümde duyduğum o büyük evde verandaya oturdum, iki dağın arasında bir rüzgara derdimi döker gibi, aydınlık havanın gündelik kaygılarımı duvar dipler...
Düşündüm de hayatta hiçbir zaman kendi olmaktan vazgeçmemiş, ruhu kendi kendine kalmayı yalnızlık sanmayacak kadar büyümüşler neredeler?
Üstelik istediğini ...
Kendimi aradım uzun bir süre. Kim olduğumu, neden var olduğumu, nasıl bir insan olduğumu sorguladım. Bazen taraflı oldum cevapları beğenmedim, bazen tarafsız...
Ben ve Ben arasında.
Sessiz adımlarla giriyorum içeri. Kendi başucuma oturuyorum kendimi teselli etmeye. Yataktaki ben sürekli konuşuyor, yakınıyor, avazı ç...
hiçbir şey hissedemiyorum. uzun bir süredir yazamıyorum. parmaklarımın arasında tuttuğum kalem buhar olup havaya karışıyor sanki ve içime çektiğim mürekkebin...
Bazen terk edip gitmen gerekir şehri vakitsizce, öyle hazırlanarak falan değil. Bir gece, bir paket sigara ve biraz alkolle. Fanilikte sıkışmışlar, sizi de ç...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
