Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Düşün ki bir atım, kırmışsın ayağımı; ama çekip de vurmuyorsun beni. Yüreğimde koşma arzusu, kıvrandırıyorsun; halbuki öldürsen, öldürsen sevgilim daha mesut...
İçinden çıkılmayan bir döngünün ana vatanındayız... Çıkış yolu yok, arayan da kalmadı artık, sanırım alıştık. "Aşağılık insanoğlu her şeye alışır." diyor yaz...
Gecenin bitmesini beklemek. Aslında ne kadar uzun bir süre olduğunu hiçbir şey yapmadan beklerken anlıyorsun. Vaktini çok güzel geçirebilirsin ama istemiyors...
Ne demeliyim, ne yapmalıyım, artık birilerine nasıl yük olmamalıyım, nasıl ilerlemeliyim, içimdeki karanlığa mı yoksa dışarıdaki karanlığa mı inanmalıyım? Bu...
Tek kelime dahi etmeden anlaşılmak isterdim. Bazen gerçekten tek bir kelime söylemediğim anlar da oluyor fakat elbette anlaşılmıyor. Bazense "içimi dökesim v...
“Ölüm herkesin başına gelir ama her insan ölümü farklı bir şekilde yaşar, herkes kendi çevresinin içinde ölür.”
Emile Zola / Nasıl Ölünür
🔻 "Ölüm bir ...
Yorgun, bitkin kendime alışık olmadığım zamanlardayım. Galiba biri bana yeter ve dur kelimelerini ısrarla söylüyor. Galiba ben de onu dinlemeye başlıyorum. D...
Beni sevdiğini söylüyor ama bana hiç yalan söylenmemiş, nereden bileyim?
Bana aşık ve bana hayran. Ama tam tersi, o bir deniz ve onun dalgasına kapılan beni...
Uzunca bir süredir ertelemeye çalıştığım, bazen de görmezden geldiğim; içimdeki karanlık nihayet beni ziyarete geldi. Uzun zamandır karşılaştığım ve yaşadığı...
Can yakıcı bir durgunluk hali.
Harekete geçmek için çabalayan bir varlığı öylesine sıkı kavramış ki ne hareket edebiliyor ne durabiliyor. Çaresizlikten söz ...
Seni ve seninle geçen her güne.
Sana ve sana ait olan her şeye.
Sensiz ve sensiz geçen gecelere.
Son ve son olanlara hitaben.
Bir ilkler unutulmaz, bir d...
Sevgili günlük,
Yazmaya, yine yazmaya devam ediyorum. Yazmak insanı rahatlatır derler. Yaşamak bazen nasıl ağır geliyor, bu durumda hemen yazmaya geçiyorum....
Yağmur yağmaya başladı. Normalde yağmurda yürümeyi romantize eden biri değilim ama o sırada yapılacak en doğru şey gibi gözüktü. Göğe baktım, yağmurun yüzüme...
Kafamdakileri anlatacak sözcükleri bir araya getiremiyorum. Kafamdaki sisi aralayamıyorum. Başım dönüyor, odaklanamıyorum.
Yazamıyorum,
Hissettiğim umutsuz...
Elbette bugünün geleceğini biliyordum ama bu şekilde olacağı aklıma gelmezdi. Evden ilk ayrılan kişi olma fırsatı iki kez elime geçti fakat bu fırsatı, fırsa...
Bugün ne mi yaptım? Tüm sıfatlardan arındırdım kendimi. Tüm yaşanmışlıkları ve geçmişimi çöpe attım. Çıkardım dinleri üstümden. Giymedim üzerime ahlak kavram...
Gözümü açtığım andan itibaren kaçışlarım başlamıştı. Kırık camların arasından baktığım ışığın ne zaman yangını başlatacağını merak ederek hiçbir şeye müdahal...
sevgili günlük, ne haber? bayağıdır görüşemedik. ama merak etme, diğer geleneksel kankilerin olaylardan haberdar. şimdi seni de güncelleyeceğim. bir hengamen...
"Ölmeden
Bir gün muhakkak geleceğim.
Gelip, saçlarının kokusundan öpüp
Gözlerine sarılacağım.” dedi.
Gelmedi...
Demek ki daha ölmesine bir milyar yıl va...
Hayal kırıklığım var biraz. Gözlerimde biraz eksiklik. Kafamda sert düşünceler ve biraz da başka şeyler.
Kırılmışım. Bir yaban köpeği onuruma saldırmış. Döv...
bugün olması gerektiği gibi başlayıp biraz beklenmedik ilerledi. anlatmaya çalışayım, başka napacaktım zaten onun için geldim. gitmem gereken yerin dönüşünde...
Özgürlük diye çığlık attım... Hiç kimse rahat bırakmadı beni. Ne elbiselerimin içinde ne acılarımın içinde ne mutluluklarımın içinde. Vahşi bir doğada yaşam ...
Güzel bir güne başlamak için hatırı sayılır bir keşişten öğütler aldım. Ne de olsa duyduklarımla dinlediklerim, söylediklerimle eylemlerim birbirinin zıddı o...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
