Bugün farkında olmanın nasıl canımı yaktığını öğrendiğim gün oldu. Aslolanı ne kadar çok gördüysem o kadar çok derine indim. Burası karanlık ve çıkışı olmaya...
Atabildiğim kadar uzak, gidebildiğim kadar uzak, susabildiğim kadar uzak, koşabildiğim kadar uzak, ne kadar uzak varsa bildiğin yahut hiç bilmediğin kadar uz...
Kuyusu kazılmış gece
Annem de öç derdinde
Şimdi ben kime gitsem, biraz ışığı sallantıda
Şimdi ben kimi seçsem inceden bir sızı baş ucumda
Bahanesi neyse ...
Yadırgama beni
Her şeyin eksiğini
Aydın saplanışlara sakladım.
Dudaklarını kavuşma sanmıştım
Gerçek esenlikler rüzgârı
Köksüz var oluşu kırdı
Yabancıla...
Ey büyük kayıplarla adını yazdıran renk
Bulut kadar beyaz, evet, kağıt kadar beyaz
Yoksa bir sokak düşüneceğim hiçbir yere varmayan
Oradan zayıf bilinçler...
gerçi sessiz ve kendi halinde bir yaraydım, biliyorum,
ve onlar çekip giden taraftalardı.
ne zaman biraz kımıldamaya yeltensem, bu bile
onların yanına bir...
tüm oyunları toy parmaklarımla bozdum,
sonunda satırbaşındayım,
sıcak uzun sonunda veda edilen yazlardan, loş kış uykularından,
sustukça derinleşen o kab...
yazın bittiği ve baharın bir türlü başlamadığı yerde,
o ağır kahverengi çalılarda bekliyorum bir şeylerin olmasını.
yol görünüyordu ve belirdiği yerde yiti...
Bir korku düştü göz kapaklarımdan aşağı
Bilmediğim bir yalnızlığın ıstırabı
Aileme bile dönmüşüm ben sırtımı
El beni neylesin
Bir dolu karanlık tutar yak...
Bir çiçeğin yapraklarının solması gibi
Solan yaprakların tek tek dökülmesi gibi
Bu vazgeçiş...
Artık bir daha aynı olmamak
Aynı olmamayı bilmek
Bilm...
Bir beldeden bir beldeye getirdim hüznümü
bulamadım rahatı her nereye gittiysem
ne geniş yataklara sığabildim
ne kalabalık pazar sofralarına
ıslatamadı k...
İçimin toplamı ahenksiz bir şiir ederken
yola koyuldum
yola ve bütün varışlara düşman kesilerek
akla ve ayağa inen dermanı sordum.
yani kızıllığı doğur...
Memleketim harap düşmüş
Zalimin elinde sessiz
Kahpenin ağzında sakız
Giden gençliğime yazık!
Giden gencime, umudu kalmayan halkıma!
Yeşilime, denizime, ...
Sevmek dediğin sönmüş bir cehennemi harlar mı?
Büyük ateşler sönüyor.
Bir yol gidiyor ayağımın altından
Tutamıyorum yaprakları canında mevsim geçiyor diyo...
Bak duyuyorum, içimdeler. Ayakları canımı yakıyor. Bu sefer son bulacak her şey. Beni yiyeceklerini söylemiştim, içimi kemiriyorlar. Ben ve bana dair her şey...
Kurumuş yabani otlar vardı suladığım
bağrımda dursun da varsın yeşermesin
yeniden harlansın diye hayatın küllenmişliği
günü gelince günleri tutuşturmaya
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
