Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Uzun bir süredir hiçbir şey hissetmediğimi fark ettim geçenlerde. Ne bir şeylere tam olarak sevinebiliyorum ne de üzülebiliyorum. Boş bir hayat yaşıyormuşum ...
Bubisanat.com'da yeniyim ve birkaç arkadaşımızın yazmış olduğu şiir ve denemeleri seslendirmeye başladım.
Ve bu da onlardan sadece bir tanesi.
Son zamanlarda iyice yorgun biri olmaya başladığımı hissettiğim vakit, etrafımda yaşananlar ile kendi düşündüklerim arasında sokak sokak gezen binlerce hayal...
Bir takım oyununda kimlerin hangi takımda olacağını belirlemek adına birer kişi seçilir ve çok da uzak olmayan bir mesafeden birbirlerine doğru birer adım at...
Yaşam nedir? Yemek, içmek, gezmek ve sevmekten mi ibarettir sadece? Yoksa bir kimlik arayışı mıdır? Bana göre yaşam, varoluşsal bir benliktir. Temel ihtiyaçl...
Bir yarayla ortak yanınız olabilir miydi? Uykunun beni yakalamamak için uğraştığı gecenin o en boğucu anlarında, kabuk tutmuş bir yarayı kaşırken bir anda ke...
Ve ilk ihanet eden uyku oluyor bana. Kesinlikle uğramıyor. Sonra fiziksel olarak bir soğukluk, ayak uçlarımdan saç telime kadar buz kesiyorum. Mental olarak ...
Çocukluk insanın yarası bence. Kabuk tutuyoruz, iyileşiyoruz. Ve izi kalıyor yürekte. Gördüğün her şeyde eksikliği hissediliyor. Bakışına, yüzüne siniyor. Ç...
Çok emindim sana seslenmeyi deli gibi istediğimden, o günden beri çok uğraştım ama çıkaramadım sesimi. Tekrar buradayım, duyuyor musun beni?
Tam da beni gör...
Mutlak suretlere dayandırılmış farkındalıksız zihinlerinizin renksizliği karşısında düş çemberimi kuşanıp farkındalıklarınızı fark ettirinceye dek yollarınız...
Deriyi söksem dikerim, o dikişi de öyle ama şu yarayı dikemiyorum. Nasıl dersen de, inan, bilmiyorum. Yapamamak. -mak -mek ekleri. Mastarlar. Masadalar. Kimi...
Onlar gemide, ben sandaldayım. Dümenimin olmayışı da bundandır. Üstelik kürek çekmeye dahi mecalimin olmayışı da bundandır. Yarama merhem diye sürdükleri de ...
Sevgili Elbert, buralarda hava oldukça ısındı ancak ben bir buz kütlesi gibi üşüyorum. Gün batımı gibi içimdeki ışığın sönüşünü izliyorum. Hakikaten de bu dü...
Birinin hayatın kaçınılmaz yalnızlığıyla bir şeyler yapabilme şansına sahip olması, en büyük şanstır. Yine de kimse yalnızlıktan hoşlanmaz. Yazmak için otura...
Kendini ispat etme arenası, nam-ı diğer hayat... Herkes, her canlı, her obje, canlı cansız her mahluk ispatlama peşinde kendini. İspat, var olan yahut var ol...
Sevgili Doğa,
Değer verdiğim, güvendiğim bir insanın bana açtığı yaralardan sonra, yüzyıllardır milyarlarca insanın sende açabileceği yarayı tahmin bile ede...
Hisset.
Yanağına değen rüzgarı ya da bir eli.
Üstünü ıslatan yağmuru ya da sıcak bir duşu.
Seni terleten güneşi ya da bir öpücüğü.
Hisset!
Bir çikolatan...
"Statükoya karşı dikilmek cesaret ister, statükoyu destekleyen güçlerin dehşet verici azametini göze almak gerekir, fakat cesaret bir zamanlar hüner gösteril...
Bir hırkadır giydiğimiz ve başkalarının çıkardığı. Bizden önce hayatlar vardı. Bizden sonra da hayatlar olacak. Biz arada bir yerde hayat yaşıyoruz. Arada bi...
İnsan...
Binlerce yıldır hayatta. Yıkımlar, savaşlar, hastalıklar ve nicelerini gördü. Hep mi yeni normal oldu? Yoksa her seferinde özüne daha da mı yakınla...
"Bu seri, yazı tekniklerini denemek amaçlı tek seferde yazdığım ve herhangi bir düzenleme yapmadığım kısa yazılardan oluşacak. Fazla basit, yorucu veya içi b...
İnsan oturur hayat çizgisinin herhangi bir noktasında, sancılarının devinimini izler durur. Zira çaresiz olduğunuz ne varsa seyircisi olmanız kaçınılmazdır. ...
“Bir savaş patladığında insanlar ‘uzun sürmez bu, çok aptalca’ derler. Ve kuşkusuz bir savaş çok aptalcadır, ancak bu onun uzun sürmesini engellemez. Budalal...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
